درباره من

و آن گاه خود را کلمه ای می یابی که معنایت منم

و مرا صدفی که مرواریدم تویی

و خود را اندامی که روحت منم

و مرا سینه ای که دلم تویی


و خود را معبدی که راهبش منم

و مرا قلبی که عشقش تویی

و خود را شبی که مهتابش منم

و مرا قندی که شیرینی اش تویی

و خود را طفلی که پدرش منم

و مرا شمعی که پروانه اش تویی

و خود را انتظاری که موعودش منم

و مرا التهابی که آغوشش تویی

و خود را هراسی که پناهش منم

و مرا تنهایی که انیسش تویی

و ناگهان

سرت را تکان میدهی و میگویی:

«نه، هیچ کدام!

هیچ کدام اینها نیست، چیز دیگری است.

یک حادثه ی دیگری و خلقت دیگری

و داستان دیگری است

و خدا آن را تازه آفریده است.»  

درج شده در تاریخ ۹۷/۰۳/۰۴ ساعت 14:14

کاربران آنلاین (0)