Gözümün yaşları

Gözümün yaşları

Yar hər yerə mənlən getdi

əcəl gəlcək, onlan getdi

dayan, gəlim yola salım

xoş günüm də sənlən getdi

 

Xəzan gəldi gül apardı

bir gözəl bülbül apardı

yanmışdım mən, kül olmüşdum

.yel də gəldi, kül apardı

 

Ürəyimin həmdəmidin

hər sirrimin məhrəmidin

özün yara olmamışkən

.hər yaranın mərhəmidin

 

Elim getdi, ölüm qaldı

alovlandım, külüm qaldı

,uçurdu bülbülüm bağdan

deyəydi bir gülüm qaldı

 

Üzüyüm qaşsız qaldı

çəmənim

quşsuz qaldı

ay aman <<iqbal>> getdi

eşq tacı başsız qaldı

 

Yarı kaş görməyədim

günü xoş görməyədim

gedeydim onnan belə

yerin boş görməyədim

 

Navar)ın kisin tutduq)

iqbalın səsin tutduq

navarda toy tutmamış

.iqbalın yasın tutduq

 

Yükümü çatdım mən də

!qoy gedim itim mən də

iqbal>> tək atam ölüb>>

qalmışam yetim mən də

 

Gün budağı dolmayadı

dolurdu da solmayaydı

ya bən (i) Adəm ölməyəydi

ya təkindən olmayaydı

 

Sənlə getdi xoş hayatım

altmış illik xatiratim

sankı ağzımda dad öldü

zəhərimış qəndim-nabatım

 

Üzdüm əl bir nazlı yardan

günəş üzlü gül üzardan

elə bir parlaq cavahir

bir də doğmaz ruzgardan

 

Elə səs, eylə münacat

elə təsxiri səmavat

elə tövfiq ilə dovran

!bir də heyhat, bir də heyhat

 

Baxdım qələm qaşına

yazdım qəbir daşına

səndən sora kül olsun

bu dünyanın başına