درباره من

1- اگر کسی به عمد روزه خود را در ماه مبارک رمضان ، به وسیله استمناء باطل کند ، چه حکمی دارد؟

2- کسی که به حرمت استمنا در ماه رمضان آگاهی داشته؛ ولی نمیدانسته روزه را باطل میکند، تکلیف او چیست؟

آیت الله خامنه ای : 1- و 2- استمناء مطلقاً حرام است و اگر منجر به خروج منی شود، و این عمل در حال روزه در روز ماه رمضان صورت بگیرد، در حکم افطار عمدی با حرام است و علاوه بر قضا باید شصت روز روزه بگیرد و یا شصت مسکین را اطعام نماید و احتیاط مستحب آن است که هر دو را انجام دهد.

آیت الله وحید خراسانی : 1- 2-در فرض سوال قضا و کفاره بر او واجب است و بنابراحتیاط واجب کفاره جمع بر او لازم است.

یعنی باید دو ماه روزه بگیرد و شصت فقیر را سیر کند ، یا به هر کدام آنها یک مُد طعام بدهد ، و چنانچه هر دو برایش ممکن نباشد ، هر کدام آنها که ممکن باشد واجب است انجام دهد ، و بنابر احتیاط واجب استغفار هم بنماید.

اگر به چیز حرامی روزه خود را باطل کند ـ چه آن چیز اصلا حرام باشد مثل شراب و زنا ، یا به جهتی حرام شده باشد مثل نزدیکی کردن با عیال خود در حال حیض ـ بنابر احتیاط کفّاره جمع بر او واجب می شود ، یعنی باید یک بنده آزاد کند و دو ماه روزه بگیرد و شصت فقیر را سیر کند ، یا به هر کدام آنها یک مُد طعام بدهد ، و چنانچه هر سه برایش ممکن نباشد ، هر کدام آنها که ممکن باشد واجب است انجام دهد ، و بنابر احتیاط واجب استغفار هم بنماید.

آیت الله سیستانی : 1و 2- اگر کسی روزه ماه رمضان را به خوردن یا آشامیدن یا جماع یا استمناء یا باقی ماندن بر جنابت باطل کند ، در صورتی که بداند آن کار روزه را باطل می کند، اضافه بر قضا ، کفاره هم بر او واجب میشود . وهمچنین است بنا بر احتیاط واجب کسی که جاهل به حکم است ولی در جهل خود معذور نیست ومطمئن هم نیست یعنی احتمال می دهد که مبطل باشد. واما کسی که مساله را نمی داند و در جهل خود معذور است یا مطمئن است که آن کار روزه را باطل نمی کند کفاره بر او نیست ولی اگر می داند مبطل است ونمی داند کفاره دارد باید کفاره بدهد. و در کفاره افطار روزه ماه رمضان ، کافی است به شصت فقیر غذا بدهد به هر کدام 750 گرم گندم یا آرد یا نان و مانند انها . واگر قضای آن را یک سال تأخیر بیاندازد تا ماه رمضان بعد برسد باید بابت هر روزعلاوه بر قضا همان مقدار غذا را به یک فقیر بدهد واگر بیش از یک سال تاخیر بیاندازد کفاره تکرار نمی شود

آیت الله مکارم شیرازی : اگر روزه دار به چیز حرامی روزه خود را باطل کند، بنابر احتیاط واجب باید کفّاره جمع بدهد، یعنی هم یک بنده آزاد کند و هم دو ماه روزه بگیرد و هم شصت فقیر را سیر کند (یا به هر کدام از آنها یک مد طعام که تقریبا 750 گرم است بدهد) و چنانچه هر سه برایش ممکن نباشد هر کدام که ممکن است باید انجام دهد (خواه آن چیز حرام، مانند شراب و زنا باشد یا مانند نزدیکی کردن با همسر خود در عادت ماهانه).

آیت الله نوری همدانی : باید قضای روزه را بگیرد و کفاره افطار عمدی به حرام نیز دارد.


در جوانی گاهی در ماه رمضان استمنا میکردم؛ ولی به هیچ وجه از حرمت آن آگاهی نداشتم و نیز نمیدانستم که روزه را باطل میکند، تکلیف من چیست؟

آیات عظام امام، صافی و نوری: اگر جهل به حدی باشد که احتمال باطل شدن روزه را نمیدادهاید، کفاره واجب نیست ولی

آیات عظام امام، صافی و نوری: اگر جهل به حدی باشد که احتمال باطل شدن روزه را نمیدادهاید، کفاره واجب نیست ولی بنابر احتیاط واجب، باید روزههایی را که با حال جنابت گرفتهاید، قضا کنید.(1)

آیات عظام تبریزی و وحید: باید روزههایی را که با حال جنابت گرفتهاید، قضا کنید ولی کفاره واجب نیست.(2)

آیتالله سیستانی: پرداخت کفاره واجب نیست و اگر جهل به حدی باشد که احتمال باطل شدن روزه را نمی داده اید، قضای روزهها نیز واجب نیست.(3)

آیات عظام بهجت، خامنهای و فاضل: اگر جهل به حدی باشد که احتمال باطل شدن روزه را نمیدادهاید، کفاره واجب نیست ولی باید روزه هایی را که با حال جنابت گرفتهاید، قضا کنید.(4)

آیتالله مکارم: بنابر احتیاط واجب باید روزه هایی را که با حال جنابت گرفتهاید، قضا کنید ولی کفاره واجب نیست.(5)

جهت آگاهی درباره مسائل جنابت و روزه به بخش احکام جنابت مراجعه فرمایید.

نکته:

کفاره گناه هر کس بر عهده خود اوست و خود او باید کفاره را بجا بیاورد.

 

درج شده در تاریخ ۹۴/۰۳/۳۱ ساعت 13:57

کاربران آنلاین (0)