واپسین روز اسفند(سه گانی و کوتاه نوشته های وقت عاشقی)7

 آدم برفی،تر بود گونه هایش
در واپسین روز زمستان،چرا نترسد از جانش؟
به خنده آفتاب،گره خورده پایانش.

ـــــــــ

آفتابگردان خواست عاشقی کند
در نگاهش عشق بی امان بود
شب آمد و مجال از او ربود.

ــــــــــــــــــــ

به نبودنت عادت می کنم
آنسان،
که ماهی به بی آبی.

ـــــــــ

یکی هراس مرگ،یکی شوق شکفتن
آدم برفی و گل بوته های حیاط
در واپسین روز اسفند.

                                                               امیرپیمانفر_ اسفند92