داستان و شعر (ائوده بیر ئل اه چکرم خبر یوخ)استاد شهریار

داستان زندگی استاد شهریار پر از فراز و نشیب هاست. پر از غم  و شادی که یقینا سهم غم سنگینتر و پر رمز و راز تر است .در مورد شعر  حسرت استاد شهریار حکایت جالبی نقل شده است که میتواند برای دوستان زیبا و جالب باشد. استاد  بعد از ان همه سعی و کوشش و زجر وقتی دید نمی توانند  به وصال یارش نایل ایند.درمانده و افسرده  گشت. شب روز در خانه میماند... البته عده ای  نیز میگویند :ثریا در نامه ای به استاد قول داده بود یکروز خواهد امد... و استاد منتظر ان یکروز بودند...
اصرار دوستان نیز برای بیرون رفتن و گردش در استاد فایده ای نداشت... چند ماه به این منوال گذشت...یکروز شهریار تصمیم گرفت برای وصال نباید بیکار نشست...شهریار ان روز از منزل خارج شدند...   
همان روز ثریا معشوقه شهریار امد...صاحبخانه شهریار که زنی مهربان بود از او پذیرایی کرد ثریا تا عصر منتظر ماند, شهریار نیامد. ثریا که رفت. شهریار امد... شهریار دست خالی امد... وقتی جریان را شنید اشفته شد... استاد چند روز منتظر ثریا ماند تا باز شاید برگردد.خبری نشد و استاد در همان ایام  شاهکاری خلق کرد که از بخت خود گلایه کردند..

 حسرت

ائوده بیر ایل آه چکرم خبر یوخ
ائودن چیخام ، من اویانا ، یارگلی
تای - توشلاریم ، چوله چیخا، گون چیخار،
من چیخاندا یاغیش گئتسه ، قارکلی
یازیغ قوزوم !آجلیغا دوز ، داریخما،
بوگون - صاباح باهار گلی ، بار گلی
بیزه گله - گلمیه ، بیر کال اییده،
قونشوموزا هیوا گلی ، نار گلی
خان ایوئینه ، شئر گله ، قویروق بولار
بیزیم ائوه، کور ایت گله ، هار گلی .
خلقه قوناق گلی ، گوزی سورمه لی ،
بیزیم ائودن ،کور گئتمه میش ، کار گلی

بختیمه آرواد نه چیخا ، بیلمیرم؟
بللی دی کی سارساغا ،سوسار گلی .
بیر(بیراوچ اتک)اندازادیر اگنیمه،
(سالیسبوری)گن گلمه سه دار گلی .
دولتلی یه یاس داگله اوینایار ،
بیز کاسیبا توی گله ،آخسار گلی
غم یوکوندن ،کدخدانین حصه سی ،
خردل اولی ،بیزیمکی خالوار گلی .
کتده بیزی دویله ، بیر هاوار یوخ،
بیز بیر کلمه حق دانیشساق ، جار گلی
داغاشا ییرتلار بیزه سرکار چیخار،
دار دیبیندن قورتولار ، سردار گلی .
بوندان بئله ،ئوزگه گوره م ،ئوزگه دن -
منت چکیر ، غیرتیمه آر گلی .
ایشچی ، تویوق کسنده من باخانمام ،
بیلمم نئجه اوره گینده وار گلی ؟
غمدن منیم ، بیر عینک وار گوزومده .
ایشیق - آیدین گون ، گوزومه تار گلی .
عشقیم دوشوب یادیمه ، گوزلر داشار ،
باهاردا سئل آتلانی - چایلار گلی .
چوخ شاعیرین طبعی دونار بوز کیمی ،
*شهریار*ین شعری ده ، قاینار گلی .

HASRAT

 
Evdə bir il ah çəkərəm xəbər yox

Evdən çıxam mən oyana yar gəli

Taytuşlarım çölə çıxa gün çıxar

Mən çıxanda yağış getsə qar gəli

Yazıx quzum aclığa döz darıxma

Bugün sabah bahar gəli bar gəli

Bizə gələ gəlməyə bir kal iydə

Qonşumuza heyva gəli nar gəli

Xan evinə şir gələ quyrux bular

Bizim evə kor it gələ har gəli

Xalqa qonax gəli gözü sürməli

Bizim evdən kor getməmiş kar gəli

Bəxtimə arvat nə çıxa bilmirəm

Bəllidi ki sarsağa sovsar gəli

Bir (üç ətək) əndazadır əynimə

(salisbury)gen gəlməsə dar gəli

Dovlətliyə yas gələdə oynayar

Biz kasıba toy gələ axsar gəli

Qəm yükündən kədxudanın hissəsi

Xərdəl olu,bizimki xarvar gəli

Kətdə bizi döyəllə bir havar yox

Biz bir kəlmə hax danışsax car gəli

Darqaşayidlar bizə sərkar şıxar

Dar dibindən qurtula sərdar gəli

Bundan belə özgə görəm özgədən

Minnət çəkir qeyrətimə ar gəli

Işçi toyux kəsənə mən baxanmam

Bilməm necə ürəyindənvar gəli

Qəmdən mənim bir eynək var gözümdən

Işığ aydın gün gözümmə tar gəli

Eşqim düşüb yadıma gözlər daşar

Baharda sel atlanı çaylar gəli

Çox şairin təb,i donar buz kimi

ŞƏHRIYARın təb,idə qaynar gəli