هیچ کس بامن نیست مانده ام تا به چه اندیشه کنم

هیچ کس با من نیست

مانده ام تا به چه اندیشه کنم

مانده ام در قفس تنهایی

در قفس میخوانم

چه غریبانه شبی است

شب تنهایی من

.

.

سیاهـــی لبهایم از سیگار نیست

عـزادار حـرفهایی هسـت که نمیتوانم بزنم

.

.

سـاده آمدی

سـاده رفتی

امـــــــــــا

ساده فراموش نمی شوی

.

.

اینجا دلـــــی تنگ است

آنجــا سری گرم است

عجب عـــــــــــــــــدالتی

…

شهامت می خواهد ســـرد باشی و به اجبـــار گرم بخندی . . .

.

.

کارم از یکـــی بود یکـــی نبود گذشته

من در اوج قصـه گـــم شده ام

.

.

پیراهنـــم را اتو می زنم

کفش ها را دستمال می کشم

زندگـــــــــــی اما

مرتب نمــی شود

.

.

رسیده ام به حس برگی که میداند باد ازهرطرف که بیاید

سرانجامش افتـــــادن است

.

.

دلم سیگار می خواهد

نه برای کشیدن

برای داغ کــــردن دستی که خوبی میکند

.

.

همــه چیز آرام است

دل مـــــــــن استثناست

.

.

خودت باش کسی هم خوشش نیوم . . نیومد ….!

اینجا که مجسمه ســـــــــــازی نیست

.

.

راستش را بخواهی امروز هیچ اتفاق خاصی رخ نداد

فقط حدود ظهــــــر باران کوتاهی بارید امـــــــا زار زار

.

.

دیروز دستش تو دستت بود ، امروز بغضش تو گلــوت

.

.

هیچ اتفاقی نیفتاده ، ستون حوادث هنوز خالیست

زنــــده ام بی تـــو ! باورت میشـــود

.

.

تو مرا نادیده بگیـــــــــر

و من بدنـــم روز به روز کبود تر می شود

از بس خــــــــــــودم را میزنم

….

به نفهمی . . . !

.

.

نفسم میگیره دلم میلرزه

تو هوایی که نفس های تو نیست

.

.

نوازشگر خوبی نبودی

سفید شده

تار مویی را که قســـــــم خوردی با دنیـــــــــــا عوضش نکنی

.

.

دوباره خوابت را دیدم ، درست مثل همیشه نامهربان

از من بیزاری قبول ، چـــــرا هر شب اثباتش میکنی

.

.

تعجب نکن اگر شعر تازه ای برای تــو نمی نویســم !

هیچ مــــدادی ، وقتــی خیـس می شود نمـــی نویسد