درباره من

مردی را میشناسم که
اشک هایش را شبانه کنار پنجره اتاقش جاری میکند...
سیگار و فنجان قهوه به دست...
کامـ اول و عمیق از سیگار
طعمـ قهوه اسپرسو تلخ
باد خنک بهاری که لابلای موهای سفید شقیقه اش میپیچید
بوی هیزم داخل شومینه
و دستــ هایی که روی پیــانو می رقصید
همه را دوست دارد اما خودش تنهـــــاست...
فرصت عاشـقی کردنست
اما به یاد میاورد
روز ها و شب هایی را که
در انتظار نگـــــــاه آشنای اوست...
تمام هستی و زندگی اش را برایش رو کرده بود
ولی زن ،تنها او را متهم به دروغگویی و خیانت کرده بود
و او تنها در دوگانگی مانده بود که چرا؟فقط چراااااااااا؟
حس انتقام جویی را با جرعه های قهوه سر میکشد و با پک های عمیق سیگارش دود میکند

اما مرد قصه ما میداند که
باید پنهــــانی عاشق میشد ، تا در کنار ِغبار سالها فراموش نمیشد.  

درج شده در تاریخ ۹۳/۰۲/۲۴ ساعت 17:45

کاربران آنلاین (2)

کاکتوس یارالی