واقعیتی تلخ برای همه انسانها

انسان در زمان کودکی آرزوی بزرگ شدن و پس از بزرگ شدن آرزوی بازگشت به دوران کودکی را میکند.سلامتی اش را برای پول درآوردن از دست میدهد و بعد پولش را میدهد تا سلامتی از دست رفته را باز گرداند.آنچنان با نگرانی به آینده مینگرد که حال را فراموش میکند.به این ترتیب نه برای حال زندگی میکند نه برای آینده و طوری زندگی میکند که انگار هیچوقت نمیمیرد و طوری میمیرد که انگار هیچوقت زندگی نکرده است.