در روز قیامت خداوند به صورت این افراد نگاه نمی کند

در روز قیامت خداوند به صورت این افراد نگاه نمی کند

منافق کسی است که هرگاه وعده دهد خلف وعده کند، هرگاه کاری کند آن را فاش سازد (در بوق دَمَد)، هرگاه سخن بگوید دروغ گوید، هرگاه امانتی به او سپارند خیانت ورزد، هر گاه روزی داده شود سبکسری کند و هر گاه روزی داده نشود (تنگ دست گردد) به غلّ و غش روی آورد.

رسول خدا (ص) فرمودند: « سه نفرند که خداوند در روز قیامت به آنها نمی نگرد و پاکشان نمی شمارد و عذابی دردناک در انتظارشان می باشد…»

در قیامت
نفاق از مذموم ترین صفات و رذایل اخلاقی است که در آموزه های اسلام بشدت از آن نهی شده و به آفت ایمان از آن تعبیر می شود چنان که خداوند متعال در آیه 77 سوره مبارکه توبه می فرماید: «در نتیجه، به سزای آنکه با خدا خلف وعده کردند و از آن روی که دروغ می گفتند، در دل هایشان ـ تا روزی که او را دیداری کنند ـ پیامدهای نفاق را باقی گذاشت».

پیامبر خدا (ص) فرموده اند: «نفاق ابتدا به صورت نقطه ای سیاه [بر دل] ظاهر می شود و هر چه نفاق بیشتر شود آن نقطه بزرگتر می گردد و چون نفاق به مرحله کمال رسید، دل به کلی سیاه می شود.»

ایشان همچنین می فرمایند: «سه نفرند که خداوند در روز قیامت به آنها نمی نگرد و پاکشان نمی شمارد و عذابی دردناک در انتظارشان می باشد :… و مردی که پیش روی تو اظهار دوستی می کند و پشت سرت دلش آکنده از غلّ و غشّ است.»

و از امیرمومنان امام علی (ع) است که: «نفاق، ننگِ اخلاق است.»

ایشان همچنین در بیان علل نفاق فرموده اند: «نفاق انسان، از ذلّتی است که در خود حسّ می کند.» البته مولای متقیان (ع) دروغ را نیز از علل نفاق معرفی می کنند.

علاوه بر این پیامبر اکرم (ص) در بیان ویژگی های فرد نفاق می فرمایند: «منافق کسی است که هرگاه وعده دهد خلف وعده کند، هرگاه کاری کند آن را فاش سازد (در بوق دَمَد)، هرگاه سخن بگوید دروغ گوید، هرگاه امانتی به او سپارند خیانت ورزد، هر گاه روزی داده شود سبکسری کند و هر گاه روزی داده نشود (تنگ دست گردد) به غلّ و غش روی آورد.»

و از امیرمومنان امام علی (ع) است که: «منافق هرگاه نگاه می کند برای سرگرمی است، هرگاه سکوت می کند همراه غفلت است، وقتی سخن می گوید بیهوده گویی می کند، هرگاه بی نیاز شود طغیان می کند، وقتی گرفتاری به او رسد داد و فریاد راه می اندازد، زود ناراحت می شود و دیر خشنود می گردد، از اندکِ خدا ناخشنود می شود و بسیارش هم او را خشنود نمی سازد، شرّ بسیار در سر می پروراند و مقداری از آنها را به کار می بندد و افسوس می خورد که چرا فلان کار بد را انجام نداده است.»

علاوه بر این آیات و روایات فرجامی ناگوار و سرانجامی شوم را به منافقان وعده داده اند.

خداوند در آیه 68 سوره مبارکه توبه می فرماید: «خدا به مردان و زنان منافق و کافران آتش جهنّم را وعده داده است. در آن جاودانه اند. آن آتش برای ایشان کافی است و خدا لعنتشان کرده و برای آنان عذابی پایدار است».

پیامبر اکرم (ص) نیز در این باره فرموده اند: «کسی که در دنیا دو چهره باشد، روز قیامت با دو چهره از آتش محشور می شود.»

و از امام صادق (ع) است که: «هر که با مردم با چهره ای رو به رو شود و با چهره ای دیگر از آنها عیب گویی کند، روز قیامت با دو زبان از آتش [به محشر] می آید.»