چگونه باور کنم که نیستی،وقتی هنوز صدای گرم و مهربانت در گوشم شنیده می شودچگونه باور کنم که پر کشیدی،وقتی هنوز سرمست تماشای زیبایی ات هستم.باور نمی کنم،چرا که در لحظه لحظه هایم حضور داری،تو در زلال آبشاران جاری هستیودر لطافت عشق به چشم می خوریهنوز هستی و تا همیشه خواهی بود…بــــاز هـــــم خیال...

لحظه ها تنها مهاجرانی هستند کههرگز باز نخواهند گشتهرگز !بـرای بـــعضی دردها... نـــه می توان گریــــه کرد ، نــــه مـی توان فریـــــــــاد زد ... ! بــــرای بـــــــــــعضی دردها ... فـــــقط می توان نــگاه کرد و بی صدا ،شکست ... !آری ، آمدن دلیل می خواهدماندن بهانه و رفتن هیچکدام &he...