افراد را باید عصبانی کرد تا خوب شناخت!

افراد را باید عصبانی کرد تا خوب شناخت!

آنچه افراد در  عصبانیت از خود بروز میدهند...میزان منطقشان

میزان ادب شان...میزان بزرگی روحشان...میزان شعورشان ...میزان معرفتشان و حتی میزان مهر و محبت شان نسبت به مارا نشان میدهد

گاهی دیده میشود افراد مادام که همه چیز بر وفق مراد است چنان مهربان و مودب و فروتن اند که در برابرشان احساس فرو مایگی میکنی ولی کافیست به بهانه ای و یا اتفاقی و یا انتقادی و یا برخورد ناخوشایندی رنجیده شوند حالا تازه آن روی نا مبارک خود را می نمایانند!

دیگر نه ادب میشناسند و نه مرام و نه معرفت و نه محبت از این افراد بر حذر باشید!

کسی که فقط به روزگار ملایمت اهل ادب و مهر و محبت است با کمترین نا ملایمات ها رم میکند و انسانیتش گم میشود شایسته دوستی پایدار نیست!

این ها روح کوچکی دارند و فقط به درد احوالپرسی های گاه گاه میخورند 

بزرگی و معرفت و ادب و اصالت و نجابت آدمیان را به وقت عصبانیت بیازمایید...