بغض بی وقفه امونمو برید گریه بارونه منو کسی ندید تو به داد من برس …
توی این حادثه های بی امون یه نفر به داد قلبم نرسید تو به داد من برس…
وقتی از ترانه بارون ِ نگاه سهم من حتی یه بیت ساده نیست وقتی تو بهت و حراس جاده ها کسی هم پای منه پیاده نیست باید از نو دل سپرد ای هم وطن واسه فردا یه جهان تازه ساخت باید امیدو به خونه هدیه کرد دل به این شبای تاریک نباخت تو به داد من برس …
تو بگو جز تو به کی تکیه کنم دست تو مرحمه دردای منه تو پناه بی کسی های منی بودنت غمامو آتیش می زنه باید از نو دل سپرد ای هم وطن واسه فردا یه جهان تازه ساخت باید امید و به خونه هدیه کرد دل به این شبای تاریک نباخت تو به داد من برس …