باران

باريد باران با صداي قطره ها

با هواي ابري

با سوز و دلتنگي

شيندم در دوردست برف هم باريد

برف باريد بر سر هم وطن

هم وطني كه سقف خانه ندارد

هم وطني كه چادرش را هم سيل برد

كودكان سردشان شده

دست كودكان سرخ رنگند

بميرم چقدر ميلرزند

شب است و تاريك

زوزه گرگ به گوش ميرسد

كودكم نترس بيا در آغوشم

مادرت بميرد چقدر شرمنده ام

باز هم سردت هست

بيا برات قسه بگويم

يكي بود و يكي نبود

زيراين گنبد كبود

يك كوچولويي بود .....

كودكان خوابيدن و فردا صبح باز ................