دل

چشمم که به نداشتنت می افتد

پاک یادم می رود

چند سیب

از باغِ پیراهنت چیده ام!

که کدام شب ها

دانه دانه

بوسه...

بر لبانت گذاشته ام!

تو را به دلتنگی سوگند

به هراسی که جست و خیز کنان

حواسِ مرا پرت می کند

جانم را بگیر...

این عشق را از دلم بر ندار!