هرگاه کرکس صدا کند می گوید: ای فرزند آدم ! هر چه می خواهی زندگی کن که سرانجام آن مرگ است .
هرگاه باز شکاری صدا کند می گوید: ای دانای پنهانیها، ای برطرف کننده گرفتاریها.
هرگاه طاووس صدا کند می گوید: ای مولای من ! به خود ستم کردم و به (زیبایی و) آراستگی خود مغرور شدم ، مرا ببخشای .
هرگاه دراج صدا کند می گوید: خدای رحمان ، بر عرش استیلا یافت .
هرگاه خروس صدا کند می گوید: هر که خدا را بشناسد یاد او را فراموش نمی کند.
هرگها مرغ قد قد کند می گوید: ای خدای حق ! تو حقی و سخن تو حق است ، ای الله ، ای حق .
هرگاه باز چه صدا کند می گوید: به خدا و روز پسین ((قیامت )) ایمان آوردم .
هرگاه مرغ گوشت ربا صدا کند می گوید: بر خدا توکل کن تا روزی داده شوی .
هرگاه عقاب صدا کند می گوید: هر که خدا را فرمان برد، به سختی نیفتد.
هرگاه شاهین صدا کند می گوید: پاک و منزه است خدا بطور قطع ، بطور قطع .
هرگاه جغد صدا کند می گوید: دوری از مردم ، انس (و خرمی ) است .
هرگاه کلاغ صدا کند می گوید: ای روزی رسان ! روزی حلال برسان .
هرگاه درنا صدا کند می گوید: بارالها! مرا از دشمنم نگهدار.
هرگاه لک لک صدا کند می گوید: هر که از مردم خلوت گزیند از آزارشان می رهد.
هرگاه اردک صدا کند می گوید: آمرزش تو، ای خدا، آمرزش تو.
هرگاه هدهد صدا کند می گوید: چه بدبخت است آنکه نافرمانی خدا کند.
هرگاه قمری صدا کند می گوید: ای دانای نهانها و رازها، ای خدا!
هرگاه دبسی { پرنده کوچک شیره خرمایی رنگی که از انواع کبوتران صحرایی است /احتمالا یا کریم باشد. } صدا کند می گوید:
تو همان ذات کامل مطلقی که هیچ معبود بحقی جز تو نیست ، ای خدا.
هرگاه کلاژه { پرنده ای سیاه و سفید از جنس کلاغ } صدا کند می گوید: پاک و منزه است آنکه هیچ پنهانی بر او پوشیده نیست .
هرگاه طوطی صدا کند می گوید: هر که پروردگار خود را یاد کند گناهش بخشوده شود.
هرگاه گنجشک صدا کند می گوید: از هر چه خدا را خشمگین کند از او بخشایش می خواهم (یا از او بخشایش بخواه )
هرگاه بلبل صدا کند می گوید: هیچ معبود بحقی جز خدا نیست ، این حق است ، این حق است .
هرگاه کبک صدا کند می گوید: حق نزدیک است ، نزدیک .
هرگاه بلدرچین صدا کند می گوید: ای فرزند آدم چه قدر از مرگ غافلی !
هرگاه باز شکاری صدا کند می گوید: هیچ معبودی بحقی جز خدا نیست ، محمد رسول خداست ، و آل او برگزیدگان خدایند.
هرگاه فاخته (کوکو) صدا کند می گوید: ای یکتا، ای یگانه ، ای بی همتا، ای بی نیاز پاینده .
هرگاه کلاغ سبز صدا کند می گوید: ای مولای من از آتش رهایم کن .
هرگاه چکاوک صدا کند می گوید: سرورا! توبه هر مؤ من گنهکاری را بپذیر.
هرگاه ورشان {از انواع کبوتران صحرایی که بالای دم او سفید است } صدا کند می گوید: اگر گناهم را نبخشایی بدبخت می شوم .
هرگاه شفنین { در دو معنی آمده است . یکی ماهی چهارگوش و دیگری از انواع کبوتران است و هرگاه هر یک از نر و ماده آن
دیگران را گم کند پیوسته تنها می ماند تا بمیرد و نوای غم انگیزی دارد. } صدا کند می گوید:
هیچ نیرویی جز از خدای بلند قدر بزرگ نیست .
هرگاه شتر مرغ صدا کند می گوید: هیچ معبودی جز خدا نیست .
هرگاه چلچله صدا کند سوره حمد را می خواند و می گوید: ای توبه پذیر توبه کنندگان ، ای خدا، ستایش از آن توست .
هرگاه زراقه صدا کند می گوید: هیچ معبود بحقی جز خدای یگانه نیست .
هرگاه بره صدا کند می گوید: مرگ ، برای پند آموزی بس است .
هرگاه بزغاله صدا کند می گوید: مرگ مهلتم نمی دهد، از اینرو گناهم اندک است .
هرگاه شیر غرش کند می گوید: امر خدا مهم است ، مهم .
هرگاه گاو نر صدا کند می گوید: آرام ، آرام ، ای فرزند آدم ، تو در محضر کسی قرار داری که می بیند و خود دیده نمی شود و او خداست .
هرگاه فیل صدا کند می گوید: هیچ توان و تدبیری جانشین مرگ نمی شود.
هرگاه یوزپلنگ صدا کند می گوید: ای عزیز، ای چیره ، ای سرفراز، ای الله .
هرگاه شتر نر صدا کند می گوید: پاک و منزه است کسیکه سرکشان را ذلیل می کند، پاک و منزه است او.
هرگاه اسب شیهه کند می گوید: پاک و منزه است پروردگار ما، پاک و منزه است او.
هرگاه گرگ صدا کند می گوید: هر چه را خدا نگه دارد هرگز تباه نخواهد شد.
هرگاه شغال صدا کند می گوید: وای ، وای ، وای ، وای بر گنهکاری که در گناه خود پافشاری کند.
هرگاه سگ صدا کند می گوید: گناهان برای خوار سازی بس است .
هرگاه خرگوش صدا کند می گوید: ای خدا مرا با حوادث ناگوار نمیران ، ستایش از آن توست .
هرگاه روباه صدا کند می گوید: دنیا خانه غرور (و فریب ) است .
هرگاه آهو صدا کند می گوید: خدایا مرا از آزارها برهان .
هرگاه کرگدن صدا کند می گوید: سرورا! به فریادم رس وگرنه هلاک می شوم .
هرگاه گوزن صدا کند می گوید: خدا مرا بس است و او خوب وکیلی است ، او مرا بس است .
هرگاه پلنگ صدا کند می گوید: پاک و منزه است آنکه با توانمندی خود عزیز است ، پاک و منزه است او.
هرگاه مار صبح کند می گوید: چه بدبخت است آنکه تو را نافرمانی کند، ای بخشنده !
و هرگاه عقرب تسبیح گوید می گوید: شر، پدیده وحشت آوری است .
سپس فرمود: خداوند هیچ پدیده ای را نیافریده مگر آنکه تسبیحی دارد که با آن پروردگار خود را می ستاید.
سپس این آیه را تلاوت فرمود:
((و هیچ پدیده ای نیست مگر آنکه در حال ستایش ، تسبیح او می گوید ولی شما تسبیح آنها را در نمی یابید.
موسوعة کلمات الامام حسین علیه السلام / الجزء الاول /الفصل الاول