لن ترانی

در كوي تو مستانه

     مي‌افتم و مي‌خيزم

           دلداده و ديوانه

                   مي‌افتم و مي‌خيزم

 

من مست و پريشانم

    مي نالم و مي مويم

            مدهوش ز پيمانه

                   مي‌افتم و مي‌خيزم

 

تا آنكه تو را يابم

    مي‌گردم و مي‌جويم

             پس بر در آن خانه

                   مي‌افتم و مي‌خيزم

 

چو شمع شب عاشق

    مي سوزم و مي گريم

          از عشق چو پروانه

                   مي‌افتم و مي‌خيزم

 

گر دست دهد روزي

    تا خاك رهت گردم

         در پاي تو جانانه

                   مي‌افتم و مي‌خيزم

 

گفتي كه ز جان برخيز

    در ملك عدم بنشين

        زينروست كه مستانه

                   مي‌افتم و مي‌خيزم

 

من مست قدح نوشم

    از چشم تو مدهوشم

            سلانه به سلانه

                   مي‌افتم و مي‌خيزم

 

ديوانه رويت من

    چون گردن به كويت من

                اي دلبر فرزانه

                   مي‌افتم و مي‌خيزم

 

باز آي و گرنه مي

    هستي ز كفم گيرد

          اينسان كه به ميخانه

                   مي‌افتم و مي‌خيزم