ما سیب زمینی ها

یا لطیف

سلام

... قبل از این سه نقطه ای که گذاشتم در مورد مطلب دیگری کلی چیز نوشتم اما دلم به انتشارش راضی نشد. پس برگشتم و همه را پاک کردم و مطلبی که الان می خونید را گذاشتم.

مدتیه یه تفکر قدیمی باز در ذهنم قوت گرفته. معادل تصویریش میشه این: درختی کهنسال و تکیده که بر تنه اش جوانه ای سبز شده و می خواد برگ بده.

رشت که بودم یه روز اومدم برم اداره که دیدم یادش بخیر رضا فرقان نشسته توی ماشینش و افرادی را که وارد اداره می شدند نگاه می کنه. نوع نگاهش باعث شد برم در ماشین را باز کنم و بشینم بغل دستش و باهاش حرف بزنم...

بعد از سلام و صبح بخیر معمول و اینکه متوجه یه غم پنهان در صداش شدم گفتم رضا چته؟

با دست آدمایی را که داشتن وارد اداره می شدن نشونم داد و گفت: چرا باید دیدن بعضی ها تو را یاد سیب زمینی بندازه؟

خندم گرفت. و بعد سکوتی بین ما حکم فرما شد.

صبح بیدار میشیم صبحونه می خوریم. میریم اداره کار می کنیم ( یا نمی کنیم ) بعد برمی گردیم خونه و استراحت و شام و بازم فردا صبح صبحونه و این چرخه می چرخه و می چرخه... حالا گاهی وسطاش مسافرت تفریح مهمونی و چیزهای دیگه هم اتفاق می افته...

اما دریغ از یک گام به سوی جلو... همه مون نشستیم و منتظریم آقا امام زمان سلام الله علیه بیاد و همه چی را درست کنه. چرا هیچکدوم از ماها حاضر نیستیم حتی یک گام برای بهبود امور برداریم؟ چرا فقط تا جایی که وظیفه ی شغلی مونه حاضریم کار کنیم؟ ( تازه اگه کار کنیم ) چرا نسبت به آینده مون نسبت به بچه هامون نسبت به کشورمون نسبت به جامعه مون و نسبت به وظایفی که دین بی نظیر اسلام برامون تعیین کرده بی تفاوتیم؟

درسته منم قبول دارم ... واقعا سیب زمینی بودن آرامش به همراه داره. یه زندگی بخور و بخواب آروم و بدون درد سر.

اما آخرش چی؟

بد نیست گاهی به تفاوت انسان با حیوان فکر کنیم... در نوع آفرینش حیوان، فقط خورد و خوراک و خواب و بقای نسلش و تازه فوایدی برای ما لحاظ شده .اما ما چی؟

بد نیست مدتی با این ایده زندگی کنیم که هریک از ما به اندازه ی حیطه ی خودش در محل کار و محل زندگی برای بهتر شدن اوضاع بکوشیم... جزء های کوچکی باشیم که برای بهتر شدن اوضاع تلاش می کنیم و این جزء های کوچک هستند که کل را می سازند... قطره قطره تصفیه بشیم و زلال، تا دریای بی کران انسانیت زلال بشه.

خیلی کار سختیه؟

بیایید امتحان کنیم.

یاعلی مدد

 پ. ن: این مطلب را عینا از وبلاگم در بلاگفا کپی کرده ام