مینویسم برای دخترم

دختر گلم سلام  سلام برای تو که بهترین نمیدانم اسمش را چه بنامم همان بهترین  هستی و خواهی بود برای من که همیشه دوستت دارم و خواهم داشت حتی اگر روزگار تورا از من دور کند باز هم بیادت خواهم بود تو که نمیدانی  وقتی خدا تو را در وجودم پروراند وبا تو احساس مادر بودن را به من و قلبم هدیه کرد چه لذتی بردم از مادر شدن و چه اندوهی قلبم را فرا گرفت از اینکه تو را به دنیایی می آورم که نمیدانم چه سرنوشت شیرین یا خدای ناخواسته ... در انتظارت خواهد بود تو با تولدت شور زندگی و اضطراب مادر بودن را در قلبم جاری کردی قبل از تولدت دنیای کوچکم را برای ورودت محیا کردم اما وقتی بزرگ میشدی دیدم دنیا چقدر برای وجود نازنینت بزرگ است و این هراس همیشه با من است تو با این دنیای بزرگ چگونه کنار خواهی آمد خدا کند تو با قلب مهربانت دنیا را با خود همراه کنی دخترم یک مادر همیشه نگران فرزندش است این نگرانی از لحظه تولد فرزند تا لحظه مرگ مادر با اوست اصلا هم نمیتواند با این دلواپسی کنار بیاید پس تو با دلواپسیهای مادرانه ام کنار بیا  فکر نکن حالا که قد کشیدی نیاز به مراقبت نداری طوفان نهال نورسته را زودتر از ریشه جدا میکند تو باید اجازه دهی دست باغبان مراقب جسم نحیفت باشد آفتهارا از تو جدا کند تا آرام آرام ریشه ات محکم شود این باغبان همیشه نگران نهالش است چون تو را با هزار آرزوی زیبا به این دنیای هزارتوی سردرگم آورده تا روزی به ثمر نشستنت را ببیند اگر هم عمرش کفاف نداد دست کم امیدوار باشد که آرزوهایش نقش بر آب نخواهد شد.دلبندم هیچ مادری فرزند نمی آورد مگر آنکه دست کم برایش آرزوی سعادت کند  اما نمیدانم این دست طبیعت چرا برخی از این دانه هارا در برهوت زندگی رها میکند تا به دنبال قطره ای زندگی سر از مرداب در بیاورند دخترم آرزوی من برای تو انسان بودن است اگر انسان باشی به هرچه آرزو کنی میرسی اگر از انسان بودن دور شوی همه چیزهای باارزشت را از دست میدهی.دخترم بخدا سپردمت بازهم برایت خواهم نوشت.