چند بیت شعری که با دیدن اولین برف زمستانی بر روی کوههای بزگوش گفتم

بز بزگوشوم سن داغیدون       بس نیه طاقت یمه دون

قیش آغارتدی باشوی          مشکلوی سن دیمه دون

عیبی یوخ قیشدا چیخار          گون گنه ده داغلایاری

ایلدریم داد ایلی  یر                  گوی حالیوا آغلایاری 

اریدوب سنده اولان قارلاری باشون آچاری

گلمه مز جوشا گلر    قیشدا آرادان قاچاری

--- گلمه مز = رودخانه ای که از کوههای بزگوش سرچشمه گرفته و از پایین روستای النجارق می گذرد