اللَّهُمَّ ارزُقنِی قَلباً خَاشِعاً خَاضِعاً ضَارِعاً وَ بَدَناً صَابِراً
وَ یَقِیناً صَادِقاًوَ لِسَاناً ذَاکِراً وَ عَیناً بَاکِیَةً وَ عِلماً نَافِعاً
وَ وَلَداً صَالِحاً وَ عُمُراً طَوِیلًاوَ عَمَلًا صَالِحاً وَ خُلُقاً حَسَناً
وَ رِزقاً وَاسِعاً حَلَالًا طَیِّباً وَ لَا تُؤمِنِّی مَکرَکَ
وَ لَا تُنسِنِی ذِکرَکَ وَ لَا تَکشِف عَنِّی سِترَکَ
وَ لَا تُقَنِّطنِی مِن رَحمَتِکَ
وَ لَا تُبَاعِدنِی مِن جِوَارِکَ وَ کَنَفِکَ وَ أَعِذنِی مِن سَخَطِکَ
وَ غَضَبِکَ وَ لَا تُؤیِسنِی مِن رَوحِکَ وَ لَا تَنزِع عَنِّی عَافِیَتَکَ
وَ بَرَکَتَکَ وَ سَلَامَتَکَ
وَ کُن لِی أَنِیساً مِن کُلِّ رَوعَةٍ وَ وَحشَةٍ
وَ اعصِمنِی مِن کُلِّ هَلَکَةٍ
وَ نَجِّنِی مِن کُلِّ بَلَاءٍ وَ آفَةٍ وَ عَاهَةٍ وَ مِحنَةٍ وَ زَلزَلَةٍ وَ بَلَاءٍ
وَ وَبَاءٍ وَ حَرٍّ وَ بَردٍ وَ جُوعٍ وَ عَطَشٍ وَ غُصَّةٍ وَ غَیٍّ
وَ ضَلَالَةٍ وَ شِدَّةٍ فِی الدَّارَینِ (إِنَّکَ لا تُخلِفُ المِیعادَ)
درد علی (ع)
خیلی بزرگ‌تر است و آن درد خیلی باید
درد نیرومندی باشد، که این روح را این اندازه
بی‌تاب بکند!
مسلما این همان درد انسانی است که
خود را در این عالم زندانی می‌بیند،
انسانی است که خود را بیشتر از این عالم می‌بیند
و احساس خفقان در این عالم می‌کند.
امام علی (ع):
دنیارا ب اهلش واگذارید.....
«کل نفس ذائقه الموت ثم الینا ترجعون»
(عنکبوت آیه 57)
هر نفسی شربت مرگ را خواهد چشید
و سپس به سوی مارجوع خواهد کرد.
مرگ ب زندگی گفت ..:
چرا مردم انقدر تو را دوست دارند و از من متنفرند؟؟
زندگی گفت:.. چون تو حقیقتی و
***من دروغ محض.....***
«و اما بعد فانی احذرکم الدنیا، فانها حلوه
خضره، حفت بالشهوات و تحببت بالعاجله
و راقت بالقلیل و تحللت بالا مال
و تزینت بالغرور» (خطبه 110)
شما را از دنیا برحذر می دارم که
در کام شیرین است و در چشم سبز و خرم
و پیچیده در خواهش های نفسانی.
مردمان را با نعمت زوال یابنده خود
به دوستی فرا می خواند و متاع اندکش را
در چشم آنان زیبا جلوه کند».
در رخ لیلی نمودم خویش را
سوختم مجنون خام اندیش را
«و احذرکم الدنیا فانها منزل قلعه،
و لیست بدرا نجعه و قد تزینت بغرورها
و غرت بزینتها» (خطبه 112) «
شما را از دنیا بر حذر می دارم، که سرایی است
ناپایدار، نه جایی که در آن بار توان گشود و دل
در آن بست. به زیورهای فریبنده خود
را آراسته است
و به آن آرایش فریبکارانه دیگران را می فریبد.»
«عبادالله اوصیکم بالرفض لهذه الدنیا النار
که لکم و ان لم تحبوا ترکها» (خطبه 98)
«ای بندگان خدا، شما را وصیت می کنم
که این دنیا را ترک گویید.
که دنیا شما را ترک خواهد گفت هر چند
راضی به ترک او نباشید و جسمتان را کهنه
می کند،
هر چند شما خواستار تازه بودن آن باشید.»
از خطبه های حضرت علی(ع) است:
پس از حمد بر خدا و درود بر پیغمبر اکرم(ص)،
شما را از (دل بستن به) دنیا بر حذر می دارم
زیرا دنیا (به کام دنیاپرستان) شیرین و در نظر آنان
سبزوخرم است. به شهوت ها و خواهش های
بیهوده
پیچیده شده است و به وسیله متاع های زود
از بین رونده اظهار دوستی می نماید
و به زیورهای اندک (مردم را) به شگفت آورده
شاد
می نماید و برای
آرزوها (ی بیجا که اطمینان به آن نیست)
و فریب (نادانان) خویش را آرایش نموده
و شادی آن پایدار نیست و از درد و اندوهش
آسوده نمی باید گشت، بسیار فریبنده و زیان
رساننده است تغییردهنده حالا ت است
(توانگری را به درویشی و آسایش را به
سختی و زندگی را به مرگ و تندرستی
را به بیماری تبدیل می نماید یا مانع و جلوگیراست
از به دست آوردن سعادت همیشگی
و بهشت جاودانی)
فانی و نابود و تباه می گردد، شکم خواره ای است
که همه را هلا ک می کند
(شکم خاک از طعمه آسان هرگز سیر نشود
و طبع افلا ک از تباه ساختن آدمیان ملول نگردد)
اگر بر دشمنت دست یافتی،
بخشیدن او را شکرانة پیروزی قرار ده.
لـا ا لـــه ا لــا ا لــلــه
نیست معشوق
و معبودو دلبر و الهی جز الله
التماس دعا
یا علی..
helll )
بهروز*فرج پور
بلور باران
آنیسا .سعیدی
علی مسعودی*
همراز
خانه
مطالب(25)
دوستان (5)
گالری تصاویر (84)
کلیپها (9)
نظرسنجی (0)
سایت و اپلیکیشن آموزش زبان انگلیسی urg.ir
چگونگی درج آگهی در سایت و قسمت تبلیغات
تلگرام 
فیسبوک
تویتر