درباره من

دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرســـــــــــــــــ
که چنان ز او شده ام بی سر و سامان که مپرســــــــــ

کس به امید وفا ترک دل و دین مکناد
که چنانم من از این کرده پشیمان که مپرســــــــــــ

به یکی جرعه که آزار کسش در پی نیست
زحمتی میکشم از مردم نادان که مپرســـــــــــــــــــــ

زاهد از ما به سلامت بگذر، کاین می لعل
دل و دین میبرد از دست بدانسان که مپرســــــــــــ

گفتوگوهاست در این راه که جان بگدازد
هر کسی عربده ای، این که مبین، آن که مپرســــــــــ

پارسایی و سلامت هوسم بود... ولی
شیوه ای میکند آن نرگس فتّان که مپرســــــــــــــ

گفتم از گوی فلک صورت حالی پرسم
گفت آن میکشم اندر خم چوگان که مپرســــــــــــــــــ

گفتمش زلف به خونِ که شکستی؟ گفتا
حافظ این قصّه دراز است، به قرآن که مپرســــــــــــــ

 
 
 
 
 
 
 

درج شده در تاریخ ۹۴/۰۵/۲۱ ساعت 23:56

کاربران آنلاین (0)