چه زیبا می شد این دنیا اگر شاه و گدا کم بود

اگر بر زخم هر قلبی، همان اندازه مرهم بود

چه زیبا می شد این دنیا اگر دستی بگیرد دست

اگر قدری محبت را، به ناف زندگانی بست

چه زیبا می شد این دنیا کمی هم باوفا باشیم

نباشد روزگاری که، نمک بر زخم هم پاشیم

چه زیبا می شد این دنیا، نیاید اشک محرومی

زمین و آسمان لرزد ز آه و درد مظلومی

چه زیبا می شد این دنیا، شود کینه ز دل ها گم

اگر بشکستن پیمان، نگردد عادت مردم