وقتی پاداش فداکاری یک شهروند میانه ای با فراموشی تسویه می شود!+ عکس

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی میانا، اکبر قره داغی لیسانس اقتصاد کشاورزی و کارمند یک شرکت تعاونی فنی و مهندسی کشاورزی است که در آبان ماه سال ۸۹ برای تحویل جیره غذایی دام به روستای طوق از توابع میانه رفته بود. وی در راه بازگشت در محور میانه – میاندوآب شاهد تصادف یک دستگاه خودروی پراید با گله گوسفندان می شود که در آن تعداد زیادی از گوسفندان تلف شده بودند و چوپان بیچاره بیهوش وسط جاده افتاده بود. او بلافاصله برای نجات چوپان از اتومبیل خود پیاده می شود و در این حین خودرو دیگری با سرعت از راه می رسد و با او برخورد می کند.

در اثر این برخود هر دو پای آقای قره داغی دچار شکستگی شدید می شود که به زور پلاتین های طاقت فرسا در هر دو پا، مصدوم روزهای پیش قادر به حضور در محاکم برای اقامه ی دعوی می شود. از رشادت وی که بگذریم در گام اول پرداخت دیه به مصدوم در تصادفات جانی از حقوق اولیه زیاندیدگان به حساب می آید اما متأسفانه در این مورد پر درد، راننده ی مسبب حادثه فاقد بیمه نامه بوده که نه تنها دیه ای به آقای قره داغی پرداخت نمی شود بلکه اعتقاد ایشان به سوگند راننده ی مقصر در ماه محرم در پیشگاه عدالت که خود را ملزم به پرداخت دیه می دانست، موجب رضایت مصدوم می گردد به امید اینکه روزی حق قانونی خود را نه به صورت جبر قانون که با رفتار اخلاقی از راننده ی مقصر دریافت کند. اما در نهایت امر اکبر قره داغی می ماند و ۴۲ درصد از کار افتادگی و شغلی که از دست رفته و هزینه های زندگی و …

اما آن سوی داستان سخن از انسانیت فردی است که با اهدای ۴۲ درصد از تن خود، جان شخصی را نجات می دهد که با اعداد و ارقام دیه و دادگاه قابل محاسبه نیست. سخن از رشادتی است که عدم توجه به آن می تواند بعدها مرگ انسانیت را منجر شود تا انسان بی اعتماد از کنار حوادث و فجایع بی اعتبار عبور کند.

از تمام این اتفاق برای جوان فداکار ۶۰هزار تومان مستمری از سازمان تأمین اجتماعی به ازای ۴۲ درصد نقص عضو باقی می ماند و عمری که کار انسانی انجام یافته را به چالش می کشد!

حال بعد از گذشت ۶ سال آقای قره داغی در ذهن خود سوالی دارد که هیچ گاه نتوانسته برای آن جواب در خور شان پیدا کند، خواسته هایی به واقع حق است. شرایطی که آن حادثه برای این شهروند فداکار میانه ای بوجود آورده باعث شده تا وی در تنگناهای بسیاری از جمله مشکلات مالی قرار دهد.

پایگاه اطلاع رسانی میانا امیدوار است تا همچون سایر رسانه هایی که در آن زمان در راستای رسانه ای کردن این مسئله قدم پیش نهاده بودند خواستار رسیدگی مسئولین به اوضاع این شهروند میانه ای است.

عادت غلط سلفی گرفتن آن در مواقع حادثه و خطر که کم کم به یک فرهنگ شوم تبدیل می شود و حادثه پلاسکو ثابت کرد که هنوز هم عده ای بی توجه به پلیس و نیروهای امدادگر بعنوان تماشاچی در صحنه حضور دارند! اما سرنوشت کسی که اخلاق مداری و فداکاری را سرلوحه کار خود قرار داده چه شده است؟ آیا مسئولین به مشکلات بعدی وی توجه داشته اند؟ قضاوت با شما …