زمانی که ما در میانه ساکن بودیم در مراسم عزاداری تنها یک اعلامیه مجلس ترحیم از طرف صاحب عزا چاپ و منتشر می شد که در آن اسمی از نزدیکان متوفی برده می شد که این روش مرسوم در کل کشور ایران است، چند سالی است در میانه رسم غلطی حاکم شده مبنی بر اینکه وقتی فردی فوت می کنه علاوه بر صاحب عزا بسیاری از اقوام متوفی اقدام به چاپ اعلامیه های متعدد ترحیم می نمایند بطوریکه گاهی تعداد اعلامیه ها به بیست فقره و یا بیشتر هم می رسد که هیچ سودی برای صاحب عزا و اطرافیان ندارد .
تنها سودش نصیب چاپخانه می شود در همین راستا این فرهنگ غلط ضرر های زیادی برای اطرافیان و همچنین چشم هم چشمی اعضای فامیل و همچنین به ثروت ملی که همانا حیف و میل در مصرف کاغذ و قطع درختان می باشد علاوه بر آن زیبای شهر با چسباندن اعلامیه های متعدد مخدوش و نیز با گذشت روز مجلس و پاره شدن اعلامیه ها و ریخته شدن در معابر نظافت و پاکیزگی شهر نیز دچار مشکل می شود.
علاوه بر آن فرهنگ اسراف و فخر فروشی کسانی که اعلامیه بیشتری برای متوفی شان چاپ شده را بدنبال دارد.
بر متولیان فرهنگ، جامعه روحانیت روشنفکر، فرهیختگان و فرهنگیان عزیز و شما فعالان عرصه خبر و رسانه تکلیف است که در جهت فرهنگ سازی و جلوگیری از رونق چنین رسم و رسوم های اقدام میسری داشته باشید.بنده به سبب نوع شغلم تمامی شهر های ایران را گشته ام و چنین رسمی به جز در میانه جای دیگری ندیده ام.
خدا یار و نگهدارتان ،نیک پور از تهران