سیگار

سیگار بعدی را روشن میکنم
کامی از لبش میگیرم
بجای لبهایی که چندی است نبوسیده ام
انگشتانم بوی تند سیگار میگیرند
همان انگشتانی که همچو باد
جنگل موهای تورا نوازش میکردند
دیگر این اندام سوزان تو نیست که مرا احاطه کرده
دود سیگار است و بس…
سیگارم که به آخر میرسد
لبم را میسوزاند مانند بوسه ای
که تو هنگام خداحافظی به آن تقدیم کردی…

.

.

سیگارم چه خوب درک می کند مرا ...
این نو عروس هر شب تنهایی هایم ، لباس سپیدش را تا صبح برایم می سوزاند ...
چه لذتی می بریم از این همخوابی ...
او از جان مایه می گذارد و من از عمر ...
هر دو می سوزیم به پای هم...

.

.

• سيگار زیر لب،دودی غلیظ...ریه ام بی تقصیر است،دارد تاوان ندانم کاری طبقه پایینیش اش را پس میدهد...سيگار ميکشم تا دود کنم خیال بودنش را،تا سیاه کنم دوران زجرم را...زندگی بی رحم است،زندگی لحظه به لحظه شده است،زندگی شوق ندارد دیگر،زندگی کام،زندگی کام به کام سيگار............

.

فقط یکبـــار
فقط یکبـــار
سیـــگار را
ازطـرفـــی کـــه مـــی ســـوزد
بکــش
تـــابــــدانــی که من چـــه میـــکشم...

.

چیزی نشده،خیالت راحت باشد

یک شکست عاطفی ساده است

دوستش داشتم،دوستم داشت

دوستش دارم،دیگر دوستم ندارد

رفته،مانده ام

هستم،ولی او نیست

به همین سادگی

فقط این حوالی یک نفر

بدجوری سیگاری شده...