با تمام خستگی هایم می کشانم دانه ام را ، کودک یک دانه ام را
با تمام دردهایم می زنم شانه رو مویش
می کشم دستی به رویش
با تمام غم هایم می زنم لبخندی با شوق ،می شوم غرق تملق
مادر گوهر یک دانه ی فداکاریست