نگاه نااشنا

بازهم صدای شکستنی مهیب سکوت ذهنم راپرکرد

وسیلابی بر پهنای صورتم جاری گشت

سیلابی که چهره ام رادر پس خود نهان کرد

صدا همچنان ادامه دارد

دستانم لرزشی مدام دارند

و صبح هیچگاه رخ اشکار نمی کند

شایدفردا کسی بیاید که مرحمی برای رد نگاه های نا اشنا باشد