بهای نان

شبی مست رفتم اندر ویرانه ای

ناگهان چشمم بیافتاد بر خانه ای

نرم نرمک پیش رفتم در کنا پنجره

تا که دیدم صحنه دیوانه ای

پیرمردی کور و فلج در گوشه ای

مادری مات و پریشان هم چنان پروانه ای

پسرک از سوز سرما میزند دندان به هم

دختری مشغول عیش و نوش با بیگانه ای

پس از آن سوگند خوردم مست نروم بر در خانه ای

تا که بینم دختری عفت فروشد بهر نان خانه ای