این نوشته ها عقاید شخصی من هستند.لطفا کپی نکنید. zc.7 وقتی انسان به پروردگار خویش میاندیشد به یقیین احساسی در قلب او از حقیقت وجودش سخن میگوید. حقایقی که شاید از جنس ایمان به کتابی مکتوب است. کتابی که در آن نشانه هاییست تنها برای صاحبنان اندیشه.همیشه علاقه ای نفهته در وجودم مرا به سمت خو...

; کلیک کنید گاهی سکوت تسلیم فریاد ، گاهی اشک همصدا با سکوتگاهی باید رفت بی دلیل ، لحظه ای می آید که پر از غمیاسیری در قفسی که اسیر است در قفس زندگیگاهی باید فراموش کرد، به یاد آن فراموشی یادها را در دل خاموش کردو ما رفتیم و از این رفتنها خاطره ای نماند، هر چه بود در لحظه خودش خوش بودو اینجاست...