شهادت حضرت امام جعفر صادق(علیه السلام)، رییس مذهب شیعه
در بیست و پنجم شوال سال 148 هـ .ق. ششمین اختر تابناک امامت و ولایت، حضرت امام جعفر صادق(علیه السلام) در 65 سالگی به شهادت رسیدند.
امام (علیهالسلام) به سبب انگور زهر آلود که منصور به آن حضرت خورانیده بود به شهادت رسید. سن مبارک آن حضرت به وقت شهادت 65 سال بوده است.
در کتاب مشکاة الانوار نقل شده در آن بیماری که منجر به شهادت حضرت شد، یکی از اصحاب به عیادت جنابش مشرف شد دید آن حضرت چندان لاغر و باریک شده که گویا هیچ از آن بزرگوار نمانده جز سر نازنینش. شروع به گریه کرد. حضرتش فرمودند: برای چه گریه میکنی؟ گفت: چگونه گریه نکنم در حالی که شما را به این حال میبینم؟ فرمودند: چنین مکن همانا مؤمن آنگونه است که هر چه بر سر او آید، خیر اوست. اگر اعضای او بریده شود برای او خیر است و اگر مالک مشرق و مغرب شود نیز برای او خیر است.
شیخ کلینی از امام موسی (علیهالسلام) روایت کرده است که فرمودند: پدر بزرگوار خود را در دو جامهی سفید مصری که در آنها احرام میبست و در پیراهنی که میپوشید و در عمامهای که از امام زینالعابدین (علیهالسلام) به او رسیده بود و در بُرد یمنی که به چهل دینار خریده بود و اگر امروز بود به چهار صد دینار میارزید کفن کردم.
و همچنین فرمودند تا هر شب در آن حجره که حضرت دامن از خاک برچیدند، چراغ روشن کنند .
دلها بسوزد برای آن آقایی که 3 شبانه روز بدن قطعه قطعهی او روی خاک گرم کربلا بیغسل و بی کفن افتاده و آفتاب گرم بر بدن او میتابید.
دوران امامت ایشان که 34 سال به طول انجامید، با خلافت پنج تن از خلفای غاصب بنی امیه و دو تن از خلفای بنی عباس مصادف بود که آنها عبارتند از : هشام بن عبدالملک،ولید بن یزید بن عبدالملک، یزید بن ولید، ابراهیم بن ولید و مروان حمار و نیز سفاح و منصور دوانقی از بنی عباس.
به طول کلی باید گفت فرصت و موقعیت مساعدی که برای امام صادق(علیه السلام) پیش آمد، برای هیچ یک از معصومان اتفاق نیفتاد تا بتوانند در سطح وسیع به انقلاب فرهنگی بپردازند و با تشریع فرهنگ غنی و پر مایه اسلام، بر گسترش این دین آسمانی بیفزایند؛ ولی برای امام صادق (علیه السلام) این فرصت در گیرودار کشمکشها و رودررویی بنیامیه و بنی عباس و جنگ قدرت به دست آمد.
آن امام بزرگوار از این فرصت استفاده کامل نموده، چهره واقعی اسلام را که در اثر تحریفات و بدعتهای خلفای غاصب بنی امیه غبارآلود شده بود، به جهانیان معرفی کردند و با تربیت شاگردان برجسته، حیات تازهای به اسلام بخشیدند و فرهنگ ناب تشیع را که از متن اسلام محمدی و علوی نشأت گرفته بود، به جهانیان عرضه نمودند؛ به همین دلیل به عنوان رییس مذهب تشیع لقب گرفتند.
فرزندان امام صادق(علیه السلام) هفت پسر و سه دختر بودند. حضرت موسی بن جعفر(علیهما السلام)، اسماعیل، عبدالله، محمد دیباج، اسحاق، علی عریضی (علی بن جعفر)، عباس، و ام فروه، اسماء و فاطمه.
واتساپ مؤسسه جهانی سبطین (علیهماالسلام)
http://www.sibtayn.com
به علت هزینه های بالا ممکن است سایت از دسترس خارج شود.
لطفا ما را در اینستاگرام دنبال کنید.