اینجا برای همیشه غذا خوری خواهد ماند
امسال خیلی درگیر بودم.دوستان و خیران با من بودند.قراربود.نهار هم در خدمت بچه ها باشیم.اما این درگیری فرصت نمی داد.انشاءالله از این به بعد حداقل هفته ای دوبار با نهار در خدمت دانش آموزان خواهیم بود.
برنامه صبحانه را با وسایل ساده روی میز بچه ها شروع کردیم.آهسته آهسته دوستان و خیران محترم تمام وسایل را اهداء کردند.تا در آخرین کار زیبایشان با اهداء میز نهار خوری این کار تکمیل گردد.بعداز این با کمک خیران یک اتاق ویژه با ابزار و امکانات استاندارد برای سایت مدرسه کار خواهیم کرد.نقدا با اجازه خانواده سال دیگر در همین روستا خواهم ماند.تا کارهای عقب افتاده را تکمیل تر کنیم.چرا که دانش آموزان همچنان از اندوخته های کمی بهره می برند.