چی میشد از طرف میانه ایها اینکار صورت می گرفت

چند روز پیش جناب آقای سید مسعود طباطبایی پدر سایکل توریست ایران برای بار دوم با دوچرخه وارد میانه شده بود.او پدر معنوی سایکل توریستهای ایران هست و در این چند سال به بیشتر سایکل توریستهای تازه کارکمک می کند.از قضا جرقه های حمایت را برای استارت رکازنی او برایم زد.هر چند نه اورا دیده بود و نه قبلا آشنایی داشتم.

او در سفر به میانه هفته های پیش مارا به فرماندار محترم میانه معرفی کرده بود(هر چند من در سفر 15 روزه با دوچرخه به نیت خیرخواهانه بودم).تا حضورا به خدمت فرماندار محترم میانه برسم.من از تعریف و تمجید نفرت دارم.اما هرچه را می بینم می نویسم.و تعارفی با کسی ندارم.تا مبادا به تملق و چاپلوسی آلوده شوم.کارم را ادامه می دهم و با تجربه چند ساله انتظاری هم از کسی ندارم.

اما این سری شرایط فرق می کرد.فرماندار محترم میانه جناب آقای شکری در این مدت سکانداری این پست،گویا با عملکردش محبوب دلهاست.هر چند ممکن است.در نظر بزرگان میانه این خدماتش بر خلاف عرف زیاد خوشایند نباشد.تا بر خلاف فرماندارهای قبلی در بوقشان ننوازند.چراکه که آقای حیدری فرماندار قبلی را در حد قدیس نام می بردند.و برای خودشان یک گروهی را شکل داده بودند.که در چند مرحله بخصوص ساخت اولین دوچرخه و یدک آبی جهان برای اخذ مجوز حتی فرصت حضوردر دفترش را ندادند.تا عملا این شرایط قابل ملموس تر باشد.

با احترام و حرمت،تمام برنامه هایم را با تصاویر بررسی کرد.و یک هدیه ارزشمند دوچرخه حرفه ای را زحمت کشید.

این معرفی نمی توانست از مسئولین سلسله واردر این چند سال گذشته  صورت پذیرد.نمی توانستند.اراده و توان یک شهروند میانه ای را رو کنند.تجربه چند ساله در میانه ثابت کرده است، گروهی در میانه هستند.که تصمیم می گیرند.رسیدن به حقی تعظیم کردن بی چون و چرا در برابر مافیای قدرت آنهاست.اما اینکار از من ساخته نیست.

گذشت زمان با صبر و بردباری مامن دلهای پاک است.آقا سید مسعود و آقای شکری تنها گوشه ای از لطف و عنایت خداوندی هستند.که در واکاوی اراده و توانایی انسانی سهیم می شوند.تا هیچ حرکت و تلاش پاکی در جامعه به گردفراموشی سپرده نشود.