روزهای اول سال گذشته در هوای سرد کوهستانی هفت چشمه، جمع مهربانانه رابا سادگی تمام شروع کردیم.تا در مهربانی هم وطنان جرقه زیبای انسانیت از چشمه های خشکیده و دلهای رها شده و سنگی با گریز انسانهای وارسته یک نماد زیبای تلاش و همت انسانی را بیافریند.
حال داخل مدرسه همه چیز داریم.اما بیرون مدرسه هم چیزی باقی نمانده است.آن را هم به لطف و عظمت نگاه خداوندی و هم وطنان خیر تمام خواهیم کرد.تا این شعله با مهار سنگدلی و قساوت راه نویی را از این روستا در یادها باقی بگذارد.
هوا نسبت به سال گذشته در این روزها ،خیلی گرم شده بود.تا اولین صبحانه بیرون مدرسه بر سکوهای در حال بازسازی نشان تغییر و همت و اراده جمعی باشد.
غذای ما ساده بود.نخود و سیب زمینی و قارج محلی با ادویه،مهمان ما شدید.از این بیشتر انتظار نداشته باشید.ما طبیعت را با تمام زیبایهایش دوست داریم.