حکایت عجیب مردی

 برای ادامه یک مسیر هر چه در اول مسیر باشی نگاههای کمتری تورا صید خواهند کرد.اما وقتی به آخر مسیر رسیدی .کمتر دوستی خواهد ماند.چرا که با حرکت مداوم و با حوصله و پشتکار،تمام نگاههای نا زیبا و مغرورانه را با عمل پاسخ داده ای.که این پاسخ دادن در این فرهنگ از ضربه های سیلی محکم رودر رو در گستاخی جمعی، توهین آمیز ترین خواهد بود.پس باید این چنین عقوبتی را پیش بینی کنی و به یک هدف متعالی برسی.هر چند خستگی این حرکت با عکس العمل این گروه بر تن و جسمت بیشتر اثر گذار خواهد شد.

اما تجربه و سیر مراحل این چنین حرکتهایی با این همه درگیری های ذهن های کوتاه بین ،به آخر و انجام بدی منتهی نشده است.بالاخره قدرت حرکت و راستی و صداقت و تبحر مردی با این همه کینه توزی و خشن ترین نگاهها و تهمت ها و آزارها و اذیتها ،پیروز میدان خواهد بود.تا همچنان آیندگان بر سیر این رفتارها به دید تمسخر بنگرند.

با تمام دغدغه ها و مصیبتها و گرفتاریها و درد سر ها اولین دوچرخه و یدک آبی جهان با بطری های خالی آب معدنی در میانه ساخته شد.تا همچنان سازنده آن در فکر ایده های برتر خارج از هیاهوهای زمان خویش باشد.و بدون توجه در راهی نو خود را آماده کند.تا یاد و نام حسین قره داغی در ذهن ها بعنوان یک معلم و یک ایرانی در هدیه و نشاط اجتماعی در چند رشته ورزشی و کارهای دیگر باقی بماند.

مجله سرنخ همشهری مهرماه 93