احمدی نژاد مُرد و تمام شد، اصلاح طلبان چرا نگرانند؟
محمود احمدی نژاد رئیس جمهور دو دوره از سال ۸۴ تا ۹۲، رئیس جمهوری با ویژگی هایی بود که باعث شد، هر دو طرف سیاسی کشور با او چپ بیفتند.
گرچه او با تابلوی اصولگرایی در سال ۸۴ به میدان آمد و پیروز شد، اما همان زمان گفت که به هیچ جناح سیاسی گرایش ندارد و وامدار هیچ حزبی هم نیست. او در واقع همان زمان پاسخ این پرسش را داد که آیا او از جبهه اصولگرایان وارد کارزار انتخابات ریاست جمهوری شده است یا نه.
احمدی نژاد اینگونه گفت اما همگان می دانستند که حمایت های اصولگرایان پیروزی او را رقم زد. شاید در همان زمانی که، همه حمایت های اصولگرایان پشت سر احمدی نژاد جمع بود، به سوی دیگر نامزدهای این طیف می رفت، شرایط کمی تفاوت داشتو اصولگرایان هم در شرایط بهتری بودند.
هر چند اصولگرایان وزن و اندازه خود را دارند و آن را به بهانه پایبندی به اصول و آرمان های انقلاب به دست آورده اند.
اما آینده نگری، پیش بینی و تجزیه و تحلیل معادلات سیاسی اگر در میان سیاسیون اصولگرا بیشتر بود و گزینه ای دیگر را مورد توجه قرار می دادند، شرایط آنها هم بهتر بود.ولی قسمت در این بود که احمدی نژاد رئیس جمهور شود تا برخی مسائل هم روشن گردد.
اما دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد فراز و فرودهای بسیاری داشت و آن هم به خاطر شیوه اداره کشور از سوی او بود. شیوه ای که بعدها و پس از گذشت حداقل یک دوره از ریاست جمهوری او، نه خوشایند اصولگرایان بود و نه اصلاح طلبان.
تکلیف اصلاح طلبان با احمدی نژاد از همان آغاز دوره نخست ریاست جمهوری او روشن بود. ساز مخالفت با او نواختن، انتقادهای تند از سوی اصلاح طلبان در دستور کارشان قرار داشت. این رویه تا آخرین روز ریاست جمهوری او ادامه داشت و حتی پس از گذشت یکسال و نیم از زمان پایان ریاست جمهوری او، همچنان احمدی نژاد و دولتش مورد توجه و نقد و نوازش های رسانه ای اصلاح طلبان قرار می گیرد.
اما اصولگرایان هم به خاطر این که، دولت احمدی نژاد در برخی موارد و مسائل از ریل اصولگرایی خارج شد، مورد نقد و انتقادات تند شخصیت های سیاسی بنام اصولگرا قرار گرفت. البته این یکی از محاسن بزرگ اصولگرایان است که شاید کمتر در جناح مقابل سیاسی دیده می شود.
احمدی نژاد در این یکسال و نیم گذشته سعی کرده است، سکوت کند. در این یکسال و نیم، انواع اتهامات علیه او و دولتش مطرح شده است و او همچنان سکوت کرده است.
در این موضوع که در دوران آقای احمدی نژاد اشتباهات اقتصادی و سیاسی رخ داد شکی نیست، اما سکوت او و دیگر همراهانش در آن ۸ سال دو گمانه را تقویت می کند. نخست آن که درباره اتهاماتی که به او و دولتش وارد می شود پاسخی ندارد، دوم، پاسخ دارد اما بنا بر مصالح، صلاح نمی داند، دراین شرایط به اتهامات وارد شده از سوی اصلاح طلبان، دولت تدبیر و امید و حتی اصولگرایان پاسخ دهد.
اما نکته ای که در دوران احمدی نژاد باعث شد تا اصلاح طلبان، خشمگین شوند و علیه او همچنان بتازند، افشاگری هایی بود که احمدی نژاد علیه برخی چهره های اصلاح طلب و کارگزاران در دوران ریاست جمهوری خود، انجام داد.
این افشاگری باعث عصبانیت اصلاح طلبان شد و آنها را هر چه بیشتر نسبت به احمدی نژاد و یارانش جری تر ساخت.
احمدی نژاد برای اصلاح طلبان چهره ای شد که همه آمال و آرزوهای آنها را برای آینده سیاسی خود، از بین برد. مقابله او با اصلاح طلبان به ویژه در زمان انتخابات ریاست جمهوری ۸۸ و شکست سنگین اصلاح طلبان با وجود چهره ای همچون میرحسین موسوی سنگینی شکست را برای آنها صدچندان کرد. اصلاح طلبان و کارگزاران با سردمداری شخصیت ها و نامزدهای معروف و مشهور چه در سال ۸۴ و چه در سال ۸۸، کینه ای عمیق از او بر دل خود دارند و این کینه همچنان در مواضع و اظهارنظرات آنها علیه احمدی نژاد و البته اصولگرایان دیده می شود.
هر روز که می گذرد، تاختن به احمدی نژاد و ا صولگرایان افزایش می یابد و هدف ناکارآمد نشان دادن تفکر اصولگرایی در میان افکار عمومی است.
تا انتخابات مجلس شورای اسلامی که اسفندماه سال گذشته برگزار می شود هر چند بیش از یکسال باقی است، اما همه فکر و ذکر اصلاح طلبان به سوی صندلی های مجلس دهم است.
گره زدن هر چیز بد دوران احمدی نژاد از نظر اصلاح طلبان، به اصولگرایان، راهبردی است که برای تخریب دو طرف پیگیری می شود. به همین خاطر است که شدت تخریب احمدی نژاد برای از میان برداشتن اصولگرایان که رقیب جدی اصلاح طلبان در انتخابات مجلس هستند، افزایش چشمگیری یافته است.
اصولگرایان هم هر چند علیه احمدی نژاد سخن می گویند و اعتقاد دارند که «احمدی نژاد مرد و تمام شد»، اما اگر این تعبیر هم در سپهر سیاست درست باشد، هنگامی که اصلاح طلبان از او نام می برند و همچنان به او می پردازند، نشان دهنده وحشت همراه با خشم آنها نسبت به او است. اشتباهات احمدی نژاد جای خود و هیچ شخص منصف و منطقی هم آن را کتمان نمی کند. اما خدماتی هم که به نظام کرده است، نباید فراموش کرد. ترازوی عدالت و انصاف اینگونه قضاوت نمی کند. حتی طیف سیاسی منتقد هم باید انصاف را در نظر داشته باشد. کوچکترین خدمتی که دولت احمدی نژاد به نظام کرد، شناساندن ماهیت برخی شخصیت های سیاسی جناح مخالف است. چهره هایی که در پستوی سیاسی مخفی شده بودند و هزینه های زیادی را هم تحمیل مردم و نظام اسلامی کردند.
پس اگر احمدی نژاد مرد و تمام شد، نگرانی و وحشت و خشم اصلاح طلبان از برای چیست؟!
اما کارنامه اصلاح طلبانی که داعیه قدرت دارند بسیار سیاه تر از آن است که بتوان آن را فراموش کرد. اصولگرایان می توانند از این کارنامه سیاه در کارزار انتخابات بهترین بهره را ببرند.
منبع:http://jamejamnews.ir/