شکسپیر: همیشه به کسی فکر کن که تو رو دوست داره، نه کسی که تو دوستش داری * ...

...

1)از پشت پنجره ی تنهاییمان...دنیا چه کوچک به چشم می آید.. وقتی که قلبهامان همدیگر را فریاد میزنند..تنها سکوت قاب پنجره است که شنیده میشود.. انتظار ما در تنهایی قدم به قدم راه رفتن بر لبه ی تیغ است...هر لحظه زخمی به بار می آورد.. بیا...از درون قفس این قاب بیرون بیا...وقتی آغوش من گرمای امید تو را ...

قطار سمت خدا می رفت، همه مردم سوار شدند، وقتی به بهشت رسید همه پیاده شدند یادشان رفت مقصد خدا بود نه بهشت ...

باز بوی دفتر پاک کن ها ی سفید ته مداد قرمز باز هم مهر رسید باز هم رج زدن حرف الف باز هم دخترکی سر به هوا.دختری گیج که نامش کبراست. و هزاران سال است قول ها داده به خود و گرفته تصمیم که دگر بار کتاب خود را باز جا نگذارد.شب به زیر باران آن کتاب کهنه.همچنان خیس وچروکیده و باران زده است باز هم سال دگر...

ستادى از شاگردانش پرسید: چرا ما وقتى عصبانى هستیم داد می‌زنیم؟ چرا مردم هنگامى که خشمگین هستند صدایشان را بلند می‌کنند و سر هم داد می‌کشند؟ شاگردان فکرى کردند و یکى از آن‌ها گفت: چون در آن لحظه آرامش و خونسردیمان را از دست می‌دهیم. استاد پرسید: این که آرامشمان را ...

چیزی ویرانگرتر ازاین نیست که در یابیم فریب کسانی را خورده ایم که باورشان داشته ایم. ...

رابطه ها در 2حالت قشنگ میشن اول پیدا کردن شباهتها دوم احترام گذاشتن به تفاوتها ...

تنها بعضی از آدمها باران حس میکنند بقیه فقط خیس میشوند ...

گاهی وقت ها..........باید پشت شیشه بایستی ؛وطراوت باران را حس کنی...... وعشق را......پاک ببینی و زلال ...........مثل آب برکه ها ........وبا نسیم پاییزی دوست شوی ........وبوی یار را حس کنی...... ...

یادم باشد که زیبایی های کوچک را دوست بدارم حتی اگر در میان زشتی های بزرگ باشند یادم باشد که دیگران را دوست بدارم آن گونه که هستند ، نه آن گونه که می خواهم باشند یادم باشد که هرگز خود را از دریچه نگاه دیگران ننگرم که من اگر خود با خویشتن آشتی نکنم...

در دل مردابها بنهفته ام می روم ... اما نمیپرسم ز خویش ره کجا ... ؟ منزل کجا ...؟ مقصود چیست ؟ بوسه می بخشم ولی خود غافلم کاین دل دیوانه را معبود کیست او چو در من مرد نا گه هر چه بود در نگاهم حالتی دیگر گرفت گوییا شب با دو دست سرد خویش روح بی تاب مرا در بر گرفت آه ... آری ... ا...

چقدر حقیر اند مردمانی که... نه جرات دوست داشتن دارند ... نه اراده ی دوست نداشتن ... نه لیاقت دوست داشته شدن... و نه متانت دوست داشته نشدن ... با این حال مدام شعر عاشقانه می خوانند...  ...

قرار گذاشته اند برای خواستگاری مبارک است کت و شلواری اتو کشیده پیراهن سفید چقدر دامادی به تو می آید چقدر... ؟ اسپند می شوم به دور این همه زیبایی صدای سوختنم میان هلهله گم می شود جعبه شیرینی,تر از اشک های من در میان دست های تو با سلام و صلوات راهی می شوید ...

اگر مهربان باشی تورا به داشتن انگیزه های پنهان متهم میکنند ولی مهربان باش..
اگرشریف ودرستکار باشی فریبت میدهند، ولی شریف و درستکارباش...
نیکی های امروزت را فراموش میکنند ولی نیکوکار باش...
بهترینهای خود رابه دنیا ببخش حتی اگر هیچگاه کافی نباشد!
در نهایت می بینی هرآنچه هست همواره میان تو و خداونداست ...