گاهی باید بعضی احساسها
رو بذاری تو خونه سالمندان دلتـــــ
اینقد بهش بی توجهی کنی تا بمیرنــــــ

همینجور که ساده نگاه کنی
یا اخمــالو
حتی در خوابــــ
گوشه های لبهاتـــــ
مـــی خندد
نگاهتـــ می کنم ... نگاهتـــ می کنم
و مستـــ به خوابـــ می روم

تــو را نه شبـــ دارم و نه روز
ولی دوستتـــــ دارم
شغـــــلم اینــــ استــــــ

گوش راستم سوتــــ می کشد
حتما داری از مــن حـرف می زنی
دلم را به این خـرافاتــــ خوش می کنم
که از تـــــو حرفــــ بزنم

نزدیکتـــر بیــــا
بگذار لبـــ هایتــــ را ببــوسم
پاییـــز مگــر
فصل چیــدن انــــار نیستـــــ !؟

چشــم چشــم
دو ابــــرو
شبـــ سیاه و گیســو
گوش گوش یـه آغــــوش
کسی که شد فــــراموش
حالا بکش دو تا دستـــــ
رو زخمی که نشه بستــــــ
چوبـــ چوبـــ یـه گـــردن
حــــلقه ی دار
تـــــو و مــــــن

خیلــی از خـودش خـوش قــول تــر اســتــــ
خیــالـــش را مــی گـــویــــم
کـه یک عمـر اسـتــــ زودتـر ازخـودش آمـده
ســر قـرارمــــان

حالا دیگر نبودنتـــــ
یعنی کسـی
بــودن خـــود را
در زمیـن عــزادار استـــــ

سـرتـــــ را
تکیه به دیــــوار نــده عمــرم
به غیرتــــــ
شانه هــایم برمــــی خورد

تشنه که مـــی شوم
سـر مـــی کشم دلتنگیتـــــ را
بغــض بالا مــی آورم

جسارتـــــ گنــاه می دهد
بــه آدم
سیبِ چــانه تــــ

مـــراقبـــــ مـــن باش
از مـــــن
فقط ، تـــــو مــانده ای

می خوابی و نمی دانی
دلــــــم
به چشم هایتـــــ خوش استـــــ

دکتــرها می گویند
دیدنتــــ برای ناراحتی قلبی ام خوبــــ استـــ
بیچاره دکتــرها !
چقــدر درس خواندند
تــا بفهمنـد
دیدنتــــ برای ناراحتی قلبی ام خوبــــ است

بـــاد
همیشه یکسان خواهد وزید
اما نه برای تـــو
آنجا که تـــو باشی
باد همیشه بی قرار و نابسامان
به فریاد بدل می شود
به ســـوز دل
و هیـــاهو
و گم می شود در خرمن بی کرانه گیسوانتــــ

راستش را بخواهی
یک روز پشتــــ همین پرچین
چشم های یک آهـــو را بوسیده ام
بعد به من گفتند آهـــو نبود او
دو سه کبوتر
به لکنتــــ زبانم خندیدند
ولی مگر مــن از رو می روم
