امشبـــــ تــو را می بوســم خبری که فردا چند روزنامه را توقیفـــــ می کند

 

امشبـــــ 

تــو را می بوســم

خبری که فردا

چند روزنامه را توقیفـــــ می کند

زخـــم بستر گرفته ام

تکانم ندهید

این خاطـــره ها

خوبـــــ شدنی نیستند

زنگـــــ بزن

حالــــم را بپرس

نگذار تلفن هایمان

با هم غریبــــه شوند

در گوش تــو

به جای اذن

حــــافظ خوانده اند

که اینگونه از چشمهایتــــــ

غــــزل می ریزند

مسیر خانه اتـــــ را

از حافظه کفش هایم پاکــــــ کرده ام

غمگین مباش

خودت خوبـــــ می دانی

همیشه عکس تکی تــــو زیبــاتر بود

بیــــا

برای دوستـــــ داشتنت

فکری بکن

جــا نمی شود در مــن

گمـم نکن

در گوشه ای از حافظه اتـــــ

آرام می نشینــم

فقط بذار بمــانم

لبخند که می زنی

سیبــــ گونه ات

عجب خوردنی می شود

خودتــــ نمی دانی اما

لبخند تـــو

آدم رو هوایی می کند

دستم را بگیـــر

جیبـــــ ها گاهی

عمق تنهــایی را

نمی فهمند

لبخند تـــــو

خط مقدم استـــ

مرزی میان سرزمین مـــن

با سرزمین مردان دیگـــر

از جــان دادن هم

سختـــ تر است

ایـــن

خنده های مصنوعــی

به هر جایی

میشه عادتــــ کرد

جــز

جای خالی تــو