گـــــــــــــذرنامه ام فقط مهــــــــــــــــــــر لبهایـــــــــــــت را کــــــــــــــــــــم دارد …

یادت هست

خیالت هست

خاطراتت هست

فقط کمی جای تو خالیست

نمی آیی ؟

صدای قــلــــب نیست …

صدای پای تو است که شب ها در سینه ام می دوی ….!!

کافیست کمی خسته شوی …..

کافیست کمی بایستی ….!

گاهی تنهایی آنقدر قیمت دارد

که درب را باز نمی کنم

حتی برای “تو” که

سالها منتظر در زدنت بودم …

بگذار مرز تنهایی را

رد کنم …

ببین

گذرنامه ام

فقط مهر لبهایت را کم دارد …

امشب بازهم پستچی پیر محله ی ما نیومد..

یا باید خانه مان را عوض کنم..

یا پستچی را …

تو که هر روز برایم نامه می نویسی ، مگه نه . . . ؟

سایه ها

دست به دست هم داده اند

تا مردمک چشمانم

بزرگ شدن را بیازمایند …. 

اینطور نمیشود

باید یک غریق نجات همیشه همراهم باشد

غــرق در فـکرت شدن

اصلا دست خودمــ نیست…..

برای چشمانم

نماز باران بخوان…

بغض کرده …

ابریست…

اما نمیبارد…

زیاد فرقـــے نڪرده . . .

خود خودشه

فقط اونــے که داره باهاش حرف میزنه

” من ” نیستم . . . !