تعریف انجمن صنفی کارفرمایی

تعریف انجمن صنفی کارفرمایی :

در اجرای ماده 131 قانون کار ، به منظور حفظ حقوق و منافع مشروع و قانونی و بهبود وضع اقتصادی کارفرمایان ، کارفرمایان هر حرفه یا صنعت می توانند مبادرت به تشکیل انجمن صنفی نمایند .

ارکان انجمن صنفی کارفرمایی عبارتند از :

1- مجمع عمومی 2- هیات مدیره 3- بازرسان

وظایف و اختیارات انجمن های صنفی کارفرمایی به شرح زیر است :

1- کوشش در جهت استیفای حقوق صنفی و خواست های مشروع و قانونی اعضاء .

2- جمع آوری اطلاعات ، بررسی و تحقیق درباره مشکلات ، شناخت نیازها و اولویت ها .

3- برنامه ریزی برای تامین نیازها ، توسعه و گسترش فعالیت ها .

4- کوشش در ارتقای ظرفیت تولید ، انتقال و نوآوری تکنولوژیک .

5- سعی در بهبود و کیفیت تولید یا بررسی ، شناخت و استقرار روش های نوین کنترل کیفیت .

6- کوشش در جهت هماهنگی در آموزش و تامین نیروی انسانی مورد نیاز ، همکاری با وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و سایر دستگاه ها و نهادهای ذیربط برای انجام آموزش های مربوط به حفاظت فنی و بهداشت کار .

7- همکاری در جهت تاسیس و تقویت شرکت های تعاونی مرتبط با وظایف انجمن .

8- عضویت و ایجاد ارتباط با تشکل ها و سازمان های مرتبط با وظایف انجمن های صنفی در داخل یا خارج از کشور در چارچوب فعالیت های صنفی و قوانین و مقررات کشور .

9- جمع آوری حق عضویت و کمک های داوطلبانه به ترتیبی که در اساسنامه مقرر می شود.

10- همکاری با انجمن های صنفی کارگری یا کانون های استانی و دیگر انجمن های صنفی کارفرمایی و سایر تشکل های کارفرمایی .

11- ارایه نظر مشورتی و حقوقی درخصوص تهیه لوایح و طرح های مربوط به قوانین کار و تامین اجتماعی و مسائل رفاهی و حقوق قانونی کارفرمایان به مراجع ذیربط