امروز اگر پر بگشایم به هوایت

امروز اگر پر بگشایم به هوایت

فرداست که سر می دهم آواز برایت

پیداست که این " سعی " تو خالی " ز صفا" نیست

از خسته ترین تشنه تربن هر وله هایت

دریایی و من مثل سراسیمه ترین رود

سر می نهم از دورترین نقطه به پایت

تا اینکه ضریحت نشود حلقه ی دستم

صد دور حرم می زنم ای دوست برایت

ای شهره تر از جلوه ی نورانی باران

بی رنگ ترین آینه ها باد فدایت