باباطاهرانه

سه درد آمد به جانم هر سه یک بار

گرانی و نداری و غم کار

گرانی و نداری چاره اش کو؟

که من گویم غم کاروغم کار

زدست شادی و غم هر دو فریاد

که در هر دو شود از دود و دم یاد

بسازم خنجری نیشش ز فولاد

زنم بر منقل افراد معتاد