شعر

امشب این مطرب چرا از پرده بیرون  می زند

                بیخود است ازخود ، چنین غمگین  و محزون  می زند

همنوازی می کند با جمع و با سوزی غریب

                 شور لیلـــــی  در  سرش  همـــراه  مجنون  می زند

مطــــــــربان خاموش ، تا بشنوم اهنــــگ او

                 شرح  دل  می گوید  و  بر  سیـــــم  قانون  می زند

غصه هـــا دارد بدل با ساز می گوید سخن

                 عقـــده  دل  می گشــاید  با  دلـــــی  خون  می زند

می چکدخون ازدلش دیگر ندارد اختیــــار

                 خسته  است از ساحــــل  و بر  رود جیحون  می زند

رندعاشق گرگریزدتا شود مخفــــــی ز درد

                 لشگر  غـــــم  می رسد  ،  بر  او  شبیخون  می زند

پرده ها را می شناسدخارج است ازاختیار

                 مطرب بیچاره میکوشد ولی سازش همایون می زند

ان همایون  پیر  مجلس را کسی اگه کند

                  تا بیاید  ،  بشـــــنود  ،  گوید  چــــرا  چون  می زند