شعر جدیدی از اسلام عزتی (داهی بئل باغلاماغ اولمور بو نماینده لره)

داهی بئل باغلاماغ اولمور بو نماینده لره

چند روز قبل که بر حسب قصد و نیّت چندین هفته ای، بالاخره برای کوهروی با پای پیاده دل به جاده میانه سپرده و در این میان هنوز دقایقی از نخستین قدمهایم نگذشته بود، ناگهان ماشینی پیش پایم ترمز و مرا سوار کرد. راننده اهل تبریز که در همان نگاه اول بسیار خوش مشرب بنظرم آمد، راهی پایتخت بود. در طول مسیر گرم سخن و لابلای درددلها حرف به عدم گذر اتوبان از میانه رسیده بود، که خیلی اتفاقی سر کلام به سمت نمایندگان وقت و امروز میانه رفت، که فلانی ها کاری در این خصوص برای شهرشان انجام ندادند.

علی ای حال اگرچه حرف از اتوبان بسیار کهنه شده و کنون با کلام هیچ دردی از دردها را نتوان درمان کرد، اما چه کنم که ذهن مشوّش و طبع شعرم دوباره گل کرد و این شعر چنین از دل بر زبانم جاری شد...

تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.

شهریمی کند ائلیوب ظلمیله ظالیم اوتوبان          چوخ زاماندی آپاریپ خواب و خیالیم اوتوبان

نینه میشدوق سنه ظالیم، الی قوینوندا قالاغ           اوخشور آواره لره اهل و عیالیم اوتوبان

حیف اولا شهریمیزه قالدی ائلینن آرالی                    بونا خاطیر توتولوبدور گینه حالیم اوتوبان

ریشهء صنعتی کندیمده عجب کوور ائله دون * لانه سیز قوش کیمی سیندی پر و بالیم اوتوبان

اولمادی مهر و محبت سنی چکسین یوخونا           سن کیمی نامیزده یوخدی وصالیم اوتوبان

هر طرفدن یولومی سالدون اوزاق وا اسه فا             بیرده دوشمز الیمه جاه و جلالیم اوتوبان

داهی بل باغلاماق اولمور بو نماینده لره                   له لنوب چشمه ده دای آب زلالیم اوتوبان

نچه ایلدور سووشوبدور  بئله بیر فاجعه دن                    گنیه ده تازه لنوب درد و ملالیم اوتوبان

دئدیم کی (عزتی یم) پوزدی منی غصه سوزی        اولدی پنهان غم ایچینده بو جمالیم اوتوبان