بیو گرافی کامی مهران مدیری

بیوگرافی مهران مدیری:
• متولد دی ماه سال 1346، پدر و مادرش اراکی هستند اما او در تهران به دنیا آمد.
• پدرش کارمند وزارت نیرو است و مهران آخرین فرزند یک خانواده شش نفره، او سه برادر بزرگ تر از خود دارد.
• بزرگ ترین برادرش از پیانیست های قابل است و برادر دومش نقاش و گرافیست. در خانواده مدیری هنر اهمیت فراوانی دارد.
• از پنج سالگی با موسیقی آشنا شد و از ۱۲ سالگی تنها به موسیقی کلاسیک گوش می داد. او یکی از کامل ترین آرشیوهای موسیقی کلاسیک را دارد.
• در کودکی زیاد شر و شور نبود اما بسیار کنجکاو بود، به طوری که در غیاب برادرش به اتاق او می رفت و تمام کتاب های نقاشی اش را زیر و رو می کرد.
• برادر نقاشش (حمید) در سوئد زندگی می کند. هنر و ادب موجب شد تا مهران تاثیر فراوانی از او بگیرد.
• اولین تئاتر زندگیش را در دبستان بازی کرد. او در این تئاتر نقش لوطی را به خوبی ایفا کرد تا نشان بدهد که هنر در خونش است.
• همواره به دنبال تجربه و مطالعه بود به طوری که آشنایی با کارهای «سالواتور دالی» تاثیر زیادی بر روی او گذاشت که آثار آن هنوز هم در مهران مشهود است.
• در شانزده سالگی جذب تئاتر شد و اولین کار حرفه ای اش را تمرین کرد اما این کار هرگز بر سر صحنه نرفت اما موجب شد تا او بیشتر با تئاتر آشنا شود.
• همه با حضورش در عرصه هنر موافق بودند. هنوز هم اعضای خانواده اش بهترین کارشناسان و منتقدان کارهایش هستند.
• با مدرک دیپلم علوم انسانی سال ۱۳۶۱ به رادیو رفت و در این رسانه ملی به فعالیت پرداخت.
• مدت شش، هفت سال گوینده و بازیگر یکی از مجموعه های پرطرفدار رادیو به نام «داستان شب» بود.
• همزمان با کار رادیو از فعالیت های تئاتر غافل نمی شد و چند نمایش را به روی صحنه داشت، کار گویندگی باعث کامل شدن صدای او شد.
• سال ۱۳۶۶ اولین تئاتر طنزش را بازی کرد. این تئاتر که «پانسیون» نام داشت در تئاتر مولوی روی صحنه رفت.
• در اواخر ۱۳۷۱ در نمایشی در نیاوران، نصرا… رادش، سلیمانی فرد و صیادی را کشف کرد که بعدها در بسیاری از کارها با او همکاری داشتند.
• گروه مدیری به سرعت به شهرت رسید. در سال ۱۳۷۲ با داریوش کاردان اولین برنامه نوروزی خود را ساخت.
• در سال ۱۳۷۳ طنز متفاوت «ساعت خوش» را ساخت که با استقبال فراوانی از سوی مردم روبه رو شد.
• ساعت خوش یکی از بهترین و پربیننده ترین برنامه های طنز تلویزیونی شد اما به دلیل مشکلاتی که به وجود آمد برنامه تعطیل شد.
• با وجود دامن زدن مطبوعات به حاشیه ها مدیری هرگز اسیر حواشی مطبوعات و شایعه های فراوان نشد و کارش را ادامه داد.
• از ساعت خوش به بعد دور مطبوعات را خط کشید و بسیار کم مصاحبه کرد. او هنوز هم از مطبوعات دلخور است.
• فیلم دیدار ساخته محمدرضا هنرمند هم که قبل از ساعت خوش با بازی مهران مدیری ساخته شده بود پاسوز «ساعت خوش» شد و به موقع اکران نشد.
• اوایل دهه ۷۰ از رادیو به تلویزیون رفت و در تلویزیون اولین کارهای او «نشانه های نور» و «باغ گیلاس» بودند.
• مردم که تا آن زمان با صدای او آشنا بودند در باغ گیلاس با چهره اش نیز آشنا شدند. او در این سریال تا حدودی به شهرت رسید.
• در سال ۱۳۷۱ وارد سینمای حرفه ای شد. در «دیگه چه خبر» دستیار طراح صحنه بود و عضو گروه کارگردانی تهمینه میلانی.
• با نوروز «۷۷» دوباره به جعبه جادویی برگشت اولین تصویرش را مردم بعد از پنج سال نشناختند و موهایش کاملا سفید شده بود.
• با جنگ ۷۷ توانست ۸۵ درصد مردم ایران را پای تلویزیون بنشاند. نبوغ او در عدم تکرار خود و نوآوری های پایان ناپذیرش است.
• علت موفقیت او ارائه شیوه جدید مجری گری و بازیگری و حضور توامان نقش و واقعیت است، با یک دوربین غوغا کرد و به شیوه تئاتری کار را بدون قطع می گرفت.
• اولین کسی است که طرح برنامه های نود قسمتی و روتین را اجرا کرد. او اعتقاد دارد باید با مردم صادق و روراست بود.
• هنوز هم خیلی ها از سوژه ها و ایده های او کپی برداری می کنند. مدیری در موسیقی و خوانندگی هم دستی بر آتش دارد. حتی کنسرت هم اجرا کرده و تیتراژ شب های برره و باغ مظفر را خودش خوانده است.
• او اولین برنامه سازی است که پشت صحنه کارهایش را به مردم نشان داد.
• صداقت را بزرگ ترین صفت آدمی می داند. او معتقد است چرا مردم نباید حقایق، اشتباهات و تپق های ما را ببینند.
• متاهل است و صاحب یک پسر و یک دختر است.
• در کارش بسیار جدی است و برای کارش زمان می گذارد به طوری که در طول یک کار کمتر می تواند به خانواده اش سر بزند و آنها را ببینند.
• سال ۱۳۷۸ اولین کاست دکلمه او به بازار موسیقی آمد.
• «از روی سادگی» اولین آلبوم پاپش بود که در سال ۱۳۷۸ به بازار آمد و با استقبال طرفدارانش روبه رو شد.
• آشنایی با حمید و مجید آقاگلیان زندگی حرفه ای او را عوض کرد و با پاورچین به خلق شاهکاری بدون تکرار رسید.
• با جایزه بزرگ در نوروز ۱۳۸۴ ثابت کرد توان مدیریت هر کاری را دارد.
• تنها بازیگر و سازنده تاریخ نمایش ایران است که صرف نامش در اثری، مردم را پای تلویزیون میخکوب می کند. حضور در کنار او مبدل به رمز موفقیت خواهد شد.

قسمت دوم بیوگرافی مهران مدیری:
مهران مدیری متولد دهه ۴۰ در تهران است. او که در خانواده ای هنردوست به دنیا آمده بود فعالیتهای هنری خود را از نخستین سالهای نوجوانی شروع کرد و تا قبل از ورود به رشته تئاتر در دانشگاه،در چندین اثر نمایشی به عنوان بازیگر شرکت نمود. تحصیلات آکادمیک او در رشته «تئاتر» ،به دلیل حضور او در جبهه های جنگ، ناتمام ماند اما عشق او به هنرهای نمایشی ،بار دیگر او را به عرصه نمایش در تئاتر و رادیو کشانید. او تا سال ۱۳۷۲ با نمایشهای زیادی چون: شوخی، تلگراف، آرسنال، پانسیون، سیمرغ، هملت، کیسه بوکس و … روی صحنه رفت. و در این دوران با بسیاری از بزرگان تئاتر کشور چون «قطب الدین صادقی» و «میکائیل شهرستانی» همکار شد.

وی همچنین در این دوران به عنوان بازیگر در نمایشهای رادیویی «قصه های شب» نیزحضور یافت. مدیری در سالهای آغازین دهه ۸۰، نخستین تجربه حضور خود را در برنامه های مذهبی تلویزیون تجربه کرد تا آنکه بر حسب اتفاق، وارد وادی «طنز نمایشی» در تلویزیون گردید. او که تا پیش از آن تنها یک اثر کمدی نمایشی بنام «پانسیون» را روی صحنه داشت، با نخستین جرقه های نبوغ و ابتکار خود در زمینه کمدی در مجموعه های تلویزیونی «نوروز۷۲» -در سمت بازیگرـ و «پرواز۵۷» -به عنوان بازیگر و کارگردان- که در بهار و زمستان ۱۳۷۲، روی آنتن رفته بود به عنوان یک بازیگر کمدی خوش درخشید. چنان که یک سال بعد در مقام کارگردانی مجموعه طنز «ساعت خوش» توانست اثری ماندگار را در ژانر کمدی تلویزیونی به نام خود به ثبت برساند. «ساعت خوش» نخستین مجموعه آیتمی طنز در طول تاریخ تلویزیون ایران بود و حواشی این برنامه پربیننده چنان دست و پاگیر دست اندرکاران آن شد که تا سه سال امکان فعالیت مجدد تصویری را از آنان گرفت. مهران مدیری که به سبب این محرومیت سه ساله، امکان بازی در فیلمهای مطرح «ضیافت» و «سلطان» مسعود کیمیایی را از دست داده بود، در نوروز ۷۷ همزمان با اکران فیلم سینمایی «دیدار» -که در آن در سمت بازیگر حضور یافته بود- و نیز پخش برنامه طنز «نوروز ۷۷» بار دیگر به صحنه نمایش بازگشت. او چند ماه بعد با ساختن مجموعه طنز «جنگ ۷۷» که آغاز دوباره دوران شهرت و محبوبیت او را نوید می داد، بار دیگر با ساختار شکنی در این ژانر از برنامه های تلویزیونی به نوع جدیدی از سبک نمایش کمدی رسید که مبتنی بر داستان گویی بود.

کارگردانی مجموعه های: ببخشید شما(۱۳۷۸)،پلاک ۱۴ (۱۳۷۹-۱۳۷۸) ،نودشب (۱۳۷۹) و طنز ۸۰ (نوروز۸۰)، بازی در یک سریال تلویزیونی بنام «دردسروالدین» (۱۳۸۰) و بازیگری و بازیگردانی فیلم سینمایی «توکیو بدون توقف»، که به نوعی ادامه روندتکمیلی تجربه های هنری او محسوب می شد، وی را به چنان پختگی و تجربه رسانیده بود تا بار دیگر اتفاق جدیدی را در عرصه کمدی نمایشی ایران به ثبت برساند.

در سال ۸۱، او به همراه همکار نویسنده اش «پیمان قاسم خانی»، قومی را خلق کردند بنام «برره»، اهل ناکجاآبادی به همین نام . «پاورچین» با طرح معضلات فرهنگی و بیماری های اخلاقی ساکنان روستای خیالی«برره»، رذایل اخلاقی اجتماع و سنتهای غلط مردم آن را چنان بی رحمانه به نقد کشید که این مجموعه را بزرگترین اتفاق نمایشی در تاریخ تلویزیون ایران لقب داد و این تازه آغاز ماجرا بود. در حالی که مجموعه تلویزیونی «نقطه چین» آنچنان که شایسته ی مدیری و همکارانش بود مطرح نشد و مجموعه داستانی «جایزه بزرگ» نیز با وجود پربیننده بودن، در حد و اندازه های مدیری از آب در نیامد، او به گذشته ی برره سفر کرد تا داستان هایی جدید را در فضای ۵۰ سال قبل ایران روایت کند.

«شبهای برره» که در سال ۸۴ ساخته شد و به روی آنتن رفت، جایگاهی بود تا حرفهای در گلو مانده جامعه به زبان بیاید. از دردها، مشکلات و ناهنجاری های فرهنگی مردم ایران که سالها در قالب سنت ها و آداب و رسوم غلط و بی ریشه دامنگیر آنان شده بود. مدیری و گروهش در طی چند ماه سختی ها و ناهمواری های زیادی را تحمل کردند و از زیر تیغ تیز بی مهری ها، کوته فکری ها، انتقادهای تند و شایعات بی اساس گذشتند تا «شبهای برره» بار خود را سالم به مقصد برساند … و «برره» ماندگار شد…

مهران مدیری در کنار علاقمندی هایش به هنر نمایش و کارگردانی و تلاشی که برای رسید به جایگاه کنونی اش کرده است همواره به عالم موسیقی نیز عشق و ارادت خاصی داشته است. او با انتشار نخستین آلبوم موسیقی اش در سال ۷۹، در مقام خواننده و نیز در نخستین کنسرت رسمی خود که در بهمن ماه ۱۳۸۳ در تهران اجرا کرد، با انتخاب هوشمندانه ملودی ها، تصنیف ها و صدای دلنشینی که از سوی شنوندگان آثارش مقبول افتاده بود، ثابت کرد که موسیقی را خوب می شناسد و نیز سلیقه مردم هنردوست ایران را !

امروز او معتقد است بیش از آنچه که باید ،برای کار وقت صرف کرده است.سالی که پیش روست شاید باز هم برای او سال پرکاری باشد و شاید هم آنچنان که خود او می خواهد با پایان «شبهای برره»، به عنوان آخرین سریال نود شبی اش امسال را به استراحت سپری کند.هنوز هیچ چیز معلوم نیست. اما نا گفته پیداست که عرصه طنز تلویزیونی ایران،بدون حضور او چیزی کم دارد.

آثـار :
خرگوش ، سال ۱۳۵۳ ، کارگردان : حمید عالمی
شوخی ، سال ۱۳۵۶ ، بازیگر ، کارگردان : صدرا رسولی
تلگراف ، سال ۱۳۵۸ ، بازیگر ، کارگردان : مهدی شریفی
پلنگ نادان ، سال ۱۳۶۲ ، بازیگر ، کارگردان : بهروز سلیمی
یک طنز و یک غم آوا ، سال ۱۳۶۴ ، بازیگر ، کارگردان : بهروز سلیمی
ساعت عمو اسکندر ، سال ۱۳۶۶ ، آهنگساز ، کارگردان : حسن شکلاتی
آرسنال ، سال ۱۳۶۷ ، بازیگر ، کارگردان : محسن حاجی یوسفی
پانسیون ، سال ۱۳۶۸ ، بازیگر ، کارگردان : محسن حاجی یوسفی
سیمرغ ، سال ۱۳۶۹ ، بازیگر ، کارگردان : دکتر قطب الدین صادقی
هملت ، سال ۱۳۷۰ ، بازیگر ، کارگردان : دکتر قطب الدین صادقی
کیسه بوکس ، سال ۱۳۷۱ ، بازیگر

آثار تلویزیونی :
سریال مشتهای کوچک ، کارگردان: ثریا قاسمی، بازیگر ، ۱۳۷۱
سریال حکایتها ، کارگردان: مجتبی یاسینی، بازیگر،۱۳۷۱
سریال پندهاواندرز ها، کارگردان: مجتبی یاسینی، بازیگر، ۱۳۷۱
سریال نوروز ۷۲ ، کارگردان : داریوش کاردان ، بازیگر ، ۱۳۷۲
سریال باغ گیلاس ، کارگردان : مجید بهشتی ، بازیگر ، ۱۳۷۲
سریال پرواز ۵۷ ، بازیگر/ کارگردان ، ۱۳۷۲
سریال ساعت خوش ، بازیگر/ کارگردان ، ۱۳۷۳
سریال سال خوش ، بازیگر/ کارگردان ، ۱۳۷۴
سریال نوروز ۷۶ ( شبکه ۲ ) ، بازیگر/ کارگردان ، ۱۳۷۶
سریال نوروز ۷۶ ( شبکه ۱ ) ، بازیگر/ کارگردان ، ۱۳۷۶
سریال ۷۷ ، بازیگر/ کارگردان ، ۱۳۷۷
سریال ببخشید شما ، مجری/ کارگردان ، ۱۳۷۸
سریال پلاک ۱۴ ، بازیگر/ کارگردان ، ۱۳۷۸
سریال ۹۰ شب ، بازیگر/ کارگردان ، ۱۳۷۹
سریال طنز ۸۰ ، بازیگر/ کارگردان ، ۱۳۸۰
سریال دردسر والدین ، کارگردان: مسعود نوابی ، بازیگر، ۱۳۸۱
سریال پاورچین ، بازیگر/ کارگردان ، ۱۳۸۱
سریال نقطه چین ، بازیگر/طراح صحنه و لباس/کارگردان ،۱۳۸۲
سریال جایزه بزرگ ، بازیگر/ کارگردان ۱۳۸۴
سریال شبهای برره ، بازیگر/ کارگردان
باغ مظفر , بازیگر/ کارگردان

آثار سینمایی :
دیگه چه خبر ؟ ، کارگردان : تهمینه میلانی ، دستیار طراح صحنه ۱۳۷۲
دیدار ، کارگردان : محمد رضا هنرمند ، بازیگر ، ۱۳۷۲
توکیو بدون توقف ، کارگردان : سعید عالم زاده ، بازیگر و بازیگردان ، ۱۳۸۱

آثار رادیویی :
بازیگر داستانهای شب رادیو
دیوانه از قفس پرید به کارگردانی بهزاد فراهانی ، ۱۳۷۰
دژ به کارگردانی اکبر زنجانپور ، ۱۳۷۰
واسکادلوگاما به کارگردانی جواد شیرگر ، ۱۳۷۱
موشها و آدمها به کارگردانی محمد عمرانی ، ۱۳۷۱
گوینده برنامه جلوه های پایداری

آثار موسیقایی :
کاست برای کودکان ، بازیگر ، کارگردان : بهروز غریب پور، ۱۳۷۲
دلتنگی ها ، دکلمه اشعار هاتف علیمردانی ، ۱۳۷۸
از روی سادگی، خواننده، موسیقی بابک بیات و فردین خلعتبری، ۱۳۷۹
خوانندگی بر روی فیلم سینمایی همنفس ، موسیقی : فردین خلعتبری ، ۱۳۸۲
خوانندگی بر روی سریال مهر و ماه ، ۱۳۸۳
اجرای کنسرت به همراه ارکستر مجلسی ، موسیقی : فردین خلعتبری ، ۱۳۸۴
خوانندگی بر روی سریال شبهای برره، موسیقی محلی، ۱۳۸۴

افتخارات :
? طوطی طلایی بهترین بازیگر ، ۱۳۵۳ ، برای تئآتر خرگوش
? کاندیدای بهترین کارگردانی ، ۱۳۷۵ ، برای ساعت خوش
? بهترین بازیگر و کارگردان ، ۱۳۷۷ ، برای مجموعه ۷۷
? بهترین بازیگر و کارگردان ، ۱۳۷۸ ، برای مجموعه ببخشید شما
? بهترین بازیگر و کارگردان ، ۱۳۸۱ ، برای مجموعه پاورچین ، دنیای تصویر
? بهترین بازیگر و کارگردان ، ۱۳۸۲ ، برای مجموعه پاورچین ، شبکه جهانی جام
? بهترین کارگردان طنز ، ۱۳۸۴ ، شبکه ۳
? بهترین بازیگر طنز ۱۳۸۵ – دریافت تندیس حافظ ، جشن دنیای تصویر