✿❤ عشقت اختیاری نبود ❤✿

                                                    ✿❤ عشقت اختیاری نبود  ❤✿

آنگاه که زمان، به تیرگی همیشه خود رسید،احساس کردم شتابی، قلبم را سرعت داده

و برق خاصی نگاهم را همراه گشته و پاهایم توان بیشتری یافته اند.

ذهن، فقط با تو بود و فکر، جز به تو نمی اندیشید.

و دل، بر آن شد که بگویمت : دوستت دارم                          

حال، زمان، پیر شده و سکوت خجلت زده انتظار است.

آری صدایم، پژواکی در بر نداشت و اکنون انتظار، تنها همدم من است.

دیگر چشمانم، سوسو میزنند و پاهایم، رمقی ندارند

و قلبم، اگر نبودی، امیدی برای تپش نداشت

اما، هنوز ذهن، با تو است و فکر، به تو می اندیشد

و همچنان می گویمت : دوستت دارم  

آری؛ منتظرم