خــــــ ــــــداحافـــــــ ـــــظ میـــــ ــــــانالــــــ ــــــی

آنکه ویران شده از یار    مرا میفهمد

آنکه تنها شده بسیار      مرا میفهمد

چه بگویم که چنان از تو فرو ریخنه ام

که فقط ریزش آوار مرا میفهمد...نمیگم دلمی چون پر از غمه

نمیگم گلمی چون عمرش  کمه

نمیگم چشامی چون واست کمه

میگم نفسمی چون نباشی میمیرم...به دریا بزن قایقت میشوم

حقیرم ولی لایقت میشوم

من عاشق شدن را بلد نیستم

تو یادم بده عاشقت میشوم...هر وقت دلتنگ میشوم به آسمان نگاه میکنم...

دلخوش میشوم که تو هم زیر این سقف هستی...تنهاییت رارا از تو گرفتم...

خدایا...یک مرگ بدهکارم و هزار آرزو طلبکار...خسته ام...یا طلبم را بده یا طلبت را بگیر...تمند