خوشبختی

خوشبختی، نامه یی نیست که یکروز، نامه رسانی، زنگ در خانه ات را بزند و آنرا به دستهای منتظر تو بسپارد.

خوشبختی، ساختن عروسک کوچکی ست از یک تکه خمیر نرم شکل پذیر.......

به همین سادگی، به خدا به همین سادگی، اما یادت باشد که جنس آن خمیر باید از عشق و ایمان باشد نه هیچ چیز دیگر.....

خوشبختی را در چنان هاله یی رمز و راز، لوازم و شرایط، اصول و قوانین پیچیده ی ادراک ناپذیر فرو بریزیم که خود نیز درمانده در شناختن شویم...

خوشیختی را چنان تعریف نکنیم که گویی سیمرغی باید، آنرا از قله ی قافی بیاورد. خوشبختی، همین عطر محو و مختصر تفاهم  است که در سرای تو پیچیده و عطری ست باقی که از آغاز تا پایان این راه، همیشه می توان بوییدش. خوشبختی را ساده بگیریم ای دوست، ساده بیگیریم.

خوشیختی راه تنها به مدد طهارت جسم و رودخانه ی کوچک مان نگه داریم.