رنج

و هر روز او متولد میشود؛ عاشق می شود؛ مادر می شود؛ پیر میشود و میمیرد....
و قرن هاست که او؛ عشق می کارد و کینه درو می کند چرا که درچین و
شیارهای صورت مردش به جای گذشت زمان جوانی بر باد رفته اش را می بیندو
در قدم های لرزان مردش؛ گام های شتابزده جوانی برای رفتن و درد های منقطع
قلب مرد؛سینه ای را به یاد می اورد که تهی از دل بوده و پیری مرد رفتنو فقط رفتن
را در دل او زنده می کند...  و اینها همه کینه است که کاشته می شوددر
قلب مالامال از درد....! و این, رنج است,