قطره محبت

چشمـــــم را بـه آسمــــــــان دوختـــــــــه بــــــــودم

چشمـــــم را بـه ابـــــرهـای سـرگــــــردان دوختـــــــه بــــــــودم

انتظــــــار مـی کشیــــــــدم

انتظـــــار قطــــره ای عــــــاشق از بـــــــاران

کـه از آسمـــــان بیــــایــــد و بــر چشمـــــانـــم بنشینـــــــــد

تــا شــــایــد چشمــــــانــم عــــــــــــــــــاشق آن قطـــــره شــــــــود

بـــــاران مـی بـــاریــد آسمــــان مـی نـــالیــــد ابــــــرهـا بـی قــــــرار بـودنــــد

صــــدای رعـــد ابــــرهـا سکــــــوت آسمـــــان را در هـــم شکستـــــــــه بــــــــــــود

خیــــس خیــــس شــــده بــــــــــودم

مثــل پـــــرنـــده ای در زیــــــر بـــــــاران

دوســـــت داشتـــــم پــــــــــرواز کنــم در اوج آسمـــان هـــــا

تـا شـــایـد قطــــره عــــاشق را از میــــان ایـــن همــــــه قطـــره پیــــدا کــــنم

مـی دانستـــم قطــــره هـایـی کـه از آسمــان مـی ریـــزد اشــــک هــای آسمـــان ست

اشـــک هــایــی کـه هـــر قطــــره از آن خــاطــــره ای بیــــش نبــــود

در رویــــاهـــایــم پـــــــــروازکـــــردم

در اوج آسمــــان هــا، در میـــان ابــــرهــا، در میـــان قطـــــره هــا

چطــــور مـی شـــــود از میـــان ایـــن همــــــه قطـــــره بـــــاران

قطــــره عـــــــــاشق را پیـــــدا کــــرد؟!

قطـــــره هــایــی کـه هـــر وقـــت بـه زمیــــن مـی ریخـــــت

یــا بـه دریــــا مــی رفــــــت یــا بـه رودخــــانــه

یــا بـه صحـــرا مـی رفــــــت و بـه زمیــــن فــــرو مــی رفـــــــت

و یــا بــــر روی گـــل مـی نشســـــت

مــــــن بـه دنبـــال قطــــــره ای بــــودم کـه بـــر روی چشمــــانـم بنشینــــد

نـه قطـــــره ای کــه عــــاشق دریــــا یــا گــــل شـــــود

و یــا اینکـــــه نـــاپدیــــد شـــــــود

مــــن قطـــــره عـــــاشق را مـی خــواستـــــم کـه یـــک رنــــگ بــاشــــد

همـــان رنـــگ بـــــاران عشــــــــــــق مـــن

نگـــــاهـم بـه بـــــــــاران بــــود

در دلـــــم چـه غــوغــــــایـی بــــــــود

انتظــــــار بـه ســــر رسیـــــــد

قطـــــره عـــــــاشق بـه چشمـــــانـم نـــرسیــــــد

بـــــــاران کـم کـم داشـــت رد خـــود را گــــم مــی کــــــرد

و آسمــــــان داشــــت آرام مـی گـــــرفت

دلــــم نمـی خـــــــواسـت آسمـــــــــان آرام بگیــــــرد

امـــا مـــــن نـا امیـــــد نشـــــدم و بــــاز هــــم منتظـــــر مــــانــــدم

آن قـــــــــــدر انتظــــار کشیــــــدم تــــا…

قطــــــره آخــــر بــــــاران را از آن بالاهـــــا مـی دیــــــدم

قطـــــره ای کـه آرزو داشتـــــــم بـه چشمـــــانــــم بنشینـــــــــــد

آرزو داشتــــــم بیـــایــــد و بـا چشمــــــانم دوســـــت شـــــــــــــــــــــــــود

قطــــره بـــــاران داشــــت بـه ســـــوی چشمـــــانـم مـی آمــــد

نگــــــاهــم همچنـــــــــان بـه آن قطـــــــره بـــــود

طــــــوفـان سعــی داشــــت قطـــــره را از چشمــــانــم جـــدا کنــــــد

و نگـــذارد بـه چشمـــــانــم بنشینـــــد

امــــــا آن قطـــــره عشـــــــــــــق بــا طـــــوفــان جنگیــــــــد

از طـــــــوفــان گذشــــــت و بـه چشمـــانـم نشســــــت

چـــه لحظـــــه قشنگــــــــی

در همـــان لحظـــه کـه قطـــره بـــــاران عشقــــــم داشــت بـه زمیـــن مـی ریخــــت

چشمـــــان مــــن هــم شــــــروع بـه اشـــک ریختــــن کـــــرد

اشــــک هـــایـم بـا آن قطــــــره یکــــی شـــــده بــــود

احســـــــاس کـــــردم قطــــــره عـــــــــاشق در قلبــــــم نشستـــــــــه

بـه قطــــــره وابستــــــه شــــــــــدم

آن قطــــــره پــاک پــاک بــــــود چــــون از آسمـــــان آمــــده بـــــود

همـــان قطــــــره ای کـه بــــــاران عشقــــــم بـه مـــن هــدیــــــه داد

آری عشـــــــــــــــق مـــن

آن قطــــــره ی زیبــــا تــــــــــــــــو بــــــودی

قطـــــــره ای کـه تـا ابــــــــــــــــد در قلبـــــم خـــــواهــد مــــــــانــد